твори (несв.)
Зошто подобрите времиња се творат, запаметете добро, тие се изградуваат дел по дел.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Блед, испиен, силно возбуден, со двете раце силно притискајќи едно малечко листе, нешто на глас мрмореше, изговарајќи збор по збор. Рецитираше, твореше.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Што оти свиреше северниот ветар, Трифун Трифуноски ја слушаше Интернационалата, со еден таков дух беше задоен, твореше.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Некаде пред утрото почна да врне. Нашата соба имаше само еден прозорец, висок и тесен и стоев крај него и го набљудував дождот како твори река на сребрени иглички.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Во меѓувреме, доле во Тексас, еден писател кој се вика Брус Стерлинг веќе издал фанзин (типично строго постмодерен медиум) наречен „Евтина Вистина”; сите текстови беа потпишани со псевдоними, и сите заедно твореа групи за „герилни напади” врз СФ-от.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Стана јасно дека другите облици на уметност ќе бидат дури тогаш стварни, т. е. ќе творат стварност, кога ќе се ослободат од својата емпирија и ќе ја достигнат во науката веќе реализираната теоретска егзактност.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Политичарот може да функционира само како иманенција - поразен или победник, додека уметникот го опишува случајот творејќи го својот артефакт, а мудрецот едноставно го врти грбот и си оди, сѐ му е јасно однапред, едноставно го боли и за бабуните и за политичарите и за уметникот и неговите трауми. okno.mk | Margina #26-28 [1995] 26
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Да твори извесни симболички предаватели до онастраното, непознатото, идеалното, да даде илустрација и сугестивност на прикаските за спасот и излезот што мудреците од сите провиниенции ги креираат орално и бихејвиористички, или ако повеќе сакате - ан пасан?
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Станува јасно дека другите форми на уметноста ќе станат стварни, т.е. ќе творат стварност кога ќе се ослободат од својата емпирија и ќе ја достигнат во науката веќе реализираната теориска егзактност.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Во овој текст не се споменати имињата на ликовните автори кои активно творат и го претставуваат потенцијалот на ликовната сцена во Македонија од едноставна причина што тоа подразбира опсежно образложување на нивното место во таа структура, а јасно е дека во текстот се евидентира отсуството на една таква структура.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Но, охрабрен од победата над фашизмот, ќе продолжи да твори нови грешки...
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Умножувањето на бројот на ракописите, конкретните и оние кои се исчитуваат посредно меѓу редови, место да ги осветлува настаните од повеќе агли слагајќи роман-мозаик, тоа умножување, меѓутоа, твори наполно нова конструкција на меѓусебно противставени документи кои како позитив и негатив постојано го негираат веќе реченото.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Оваа книга ѝ ја посветувам и на својата поетска генерација - генерацијата која ги изгради естетските фундаменти за развојот на модерната македонска литература - со која творејќи над 50 години еден покрај друг, ги споделувавме сите радости и горчини на творечкиот чин.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Неговиот дух македонски СИЛЕН им допушти на човечките битија креативни да станат, им даде можност да творат.
„Еп на Александар Македонски“
од Радојка Трајанова
(2006)
Откога ќе дознае што има под него, веднаш го менува своето мислење: станува поспособен со поголема самодоверба во себе си, добива елан да продолжи да твори, добива мотив за креирање и изнаоѓање на модели да го промени тоа.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Трио труби и тромбони Квартет конги и контрабаси Караван што звучи како звездени кочии Секстет подобар од секс тет-а-тет Септет, седум серафини творат Октет, октобани, плус хора Можат да ми позавидат и кралските двори! 2008
„Сите притоки се слеваат во моето корито“
од Марта Маркоска
(2009)
Најде еден недоучен, од Бапчор ќе да беше, кој се нафати нов јазик да твори со лепенки од рускиот и најмногу од бугарскиот.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Тогаш човекот е најпродуктивен и најмногу твори, а плус го остварува своето потомство.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Да творам она што можеби никогаш нема да биде вреднувано.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Но, си претпоставил – на својот надмен, бетидејвисовски начин – дека предметот ми е само приглуп потфат, буквален обид да ги подучам студентите како да бидат геј, наместо вистински да го согледа онаков каков што е: имено, дека е обид да се испита социјалната и емоционалната логика во особените практики што ја творат машката геј- култура.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
