транзиција (ж.)
Понекогаш на овдешните собири се сретнувам со своите колеги, „источњаци“, EEW (East-Europian Writer), и гледам како се прилагодуваат кон однапред зададениот стереотип, како спремно дрдорат за censorship-от (иако самите не ја искусиле цензурата), како дрдорат за посткомунизмот, за секојдневието на својата тажна Источна Европа, како зборуваат за демократија и транзиција, како предлагаат мерки за излез од кризата (од национализам до агрикултура!), како спремно ги прифаќаат идентификациските етикети што ги носат како беџови, како се фаќаат едни за други - Русите за Унгарци, Унгарците за Чеси, Чесите за Полјаци, Полјаците за Романци, Романците за Бугари - како сите сложно да сакаат да ја откорнат таа голема и интересна посткомунистичка репка. okno.mk | Margina #8-9 [1994] 159
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Секој од овие развои, се разбира, е комплексен од своја страна, но нема сомневање дека сите се длабоко поврзани со транзицијата што е на пат.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Безмилосно и непоколебливо, мошне луцидно, продлабочено и со големо чувство за релевантноста на проблемите што ги загатнува (притоа совршено избегнувајќи ги замките на баналноста и дидактичноста, толку карактеристични за сегашните кобајаги либерални нови идеолози кои во значајна мера се истите оние божем одвеани марксистички цензори сега видливо присутни по разни „невладини“ и „граѓански“ здруженија од каде делумно пак финансиски го контролираат текот на идеите), Буден просто се наметнува како пример за улогата на интелектуалецот во (по многуте гадости) сличните источноевропски општества во „транзиција“.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Земјата конечно се отвори, завладеа демократијата со неизбежните мачни процеси на транзицијата од тоталкомунистичка диктатура од посебен тип, во демократска мултипартиска држава со пазарно стопанство.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Стана директор на една компанија која требаше да реализира еден американски проект на помош во контролата и утврдувањето на стандарди во производство на храна во балканските земји во транзиција по падот на комунизмот.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Ајде, речи отворено дека знаеш и за транзиција и приватизација, и за демократизација - и разни други - ија, може и КРИзација, речи дека не сакаш за тебе да има табу теми!“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
- Настапија компликации, неминовни во периодот на транзиција - транзиција... трансформација... дестабилизација... приватизација... изговара Влатко со забавено пулсирање... мислата се кине, концентрацијата попушта, се завиткува во некаков бел превез, нема сила да му се спротистави на сонот, му се предава без отпор - сонот е смирувачки, благотворен, мирислив, мек - небаре е скутот на баба Мирјана...
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Можеби ќе речеш, миличок, дека во овие времиња на транзиција мнозинството луѓе се налик на Врапче, се „муваат“ и трчаат со испрекинат здив.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Источноевропските режими има почнато да се растураат во транзиција.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Богати, средни, сиромаси – сѐ на едно место. (Транзицијата сѐ уште ја нема поделено публиката – според статусот, според умот, според џебот.)
„Три напред три назад“
од Јовица Ивановски
(2004)
Низ животот на Мајка, кој се одвиваше речиси во целиот тек на дваесеттиот век, се збиднаа и балканските војни, Првата и Втората светска војна, раѓањето и падот на комунизмот на Балканот, како и она на сталинизмот, распадот на Југославија, создавањето на Македонија, транзицијата од социјализам во капитализам.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
За да ѝ одговорам на нејзината љубопитност и на некој начин да го дополнам нејзиното истражување, ѝ пренесов еден мал синопсис за можното продолжување на книгата под наслов Враќањето на козите, но и приказ на настаните во Македонија, за време на транзицијата.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Така можеа да чекат дури и подолго, затскривајќи се зад параванот на транзицијата, причина која ги оправдува самите нив!
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Ова го кажувам од едноставна причина што: тие што живееја убав живот беа главната причина за продолжување на раздобјето на транзицијата.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Беа дојдени, некои други луѓе во власта кои не почитуваа институционален континуитет како и во други земји во транзиција на Балканот.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Тие се прагови – места помеѓу, места на транзиција.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Статусот на човековите права во Република Македонија, 20 години од почетокот на транзицијата, сѐ уште е незадоволителен, сѐ уште нѐ прави „млада“, „недоразвиена“ демократија.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Транзицијата од поранешниот во сегашниот општествено-економски систем не беше замислена и не смее да се сведе само на трансформација на државната во приватна сопственост и на премин од планска во пазарна економија.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
8. Контрола и надзор во областа на работните односи Како што може да се види од анализата на посебниот Закон за инспекција на трудот (1997), 39 која е дадена понатаму во оваа студија, овластувањата на Инспекторатот за труд и правата на работниците предвидени со тој закон не претрпеа намалувања, од почетокот на транзицијата до денес. 39. Закон за инспекција на трудот; Сл. весник на РМ, 35/97. 57
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Кај нас, во 2008-та, по речиси едногодишно протестирање на дел од овие луѓе кои беа вистински „жртви на транзицијата“, беше донесен Законот за материјално обезбедување на невработените лица поради приватизацијата на претпријатијата со доминантна сопственост на државата во периодот од 2000 до 2004 година, а популарно наречен „Закон за стечајците“ (Сл. весник на РМ, 87/08).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
