трајност ж.

трајност (ж.)

Управувачката рака врз кормилото претставуваше стабилност, трајност и континуитет.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
По краиштата на подиумот, на трите страни без ѕидот со каминот, крена миндери во козина колку за дузина гости, а на средето положи ниска софра од родната куќа, веќе фрлена во неупотребливи предмети, а сега светната со фирнајс, колку за да ја покаже староста, толку и трајноста на дрвото.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
На сензибилитетот во кого се влеваат столетието и трајноста на Рациновото пеење и мислењето и пеењето и мислењето на овие стихови.
„Елегии за тебе“ од Матеја Матевски (2009)
Тоа е љубов без заборав, која трајност нема.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)