труцка несв.

труцка (несв.)

И додека таа безуспешно се бранеше и испушташе грлени гласови, тој со сета сила навалуваше на неа, завраќајќи ѝ го фустанот што таа го туркаше со рацете надолу, ја труцкаше, а во тоа имаше и бес и освета за сето она што таа му го чинеше од неговото доаѓање во Пансионот.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Но, добро ни беше што не нѐ брка. Си седевме во колата, се труцкавме и се смеевме. - Стигнавме до реката.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
- Но колата ме труцка - најде причина Огнена да му се пожали.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Или тоа беше нејзиниот начин на умилкување.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)