уми (несв.)
Се чуди пусти Ѓуро, се уми. Што мисли ова дете што никаква работа нејќе да почне?
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Се чуди, се уми. Не знае шо да прави.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Не ме остава, не ме пушта: родниот крај ме уми, мислам, а јас си го споменувам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Којзнае кај се крие болеста, вели Уља, јатрва ми, којзнае кого го уми, сега, и кого го демне, сега.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Пуста Оливера, си велам, којзнае како ика дека ја умам?
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
