усукува несв.

усукува (несв.)

Ме гледал така и чул нешто му тропнало. Господе боже, може да му тропнала пиралката, може да џвркнала водата кога ги цедев алиштата, кога ги усукував. И водата кога џврчка, така прави.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А крвта си линее, се празни човекот, се усукува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Доксим Тренчески се поистава од огнот и само прифрла дрва. Огнот ги усукува чадот и пламенот и папоти.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)