цврчи (несв.)
Цврчи во главата заедно со брмчењето на бубачките околу нас.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Околу нас цврчат некакви невидливи бубачиња и здодевно ни стружат во ушите.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Питропот Андреа вадеше од огништето запалени гламни, излегуваше на чардакот од куќата и ги фрлаше во водата за да запре дождот; цврчеше жарта, пиштеше пареа; го превртуваше ничкум секој сад што го имаше во куќата за да не зјапи по вода; ја земаше иконата на Св.Илија и ја вадеше на чардакот молејќи го светецот да му нареди на дождот да запре.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Летаат сандаци и кутии: пука солта, гори шеќерот и брашното, цврчи салото и сирењето, сета братска помош.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
