цепаница (ж.)
Море ќутуци учам, ќутуци и цепаници. Каде ти е кадифето?
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Се чистеше од сабота на сабота од учениците колективно, а огрев си носеа самите ученици: по една цепаница наутро во зимно време.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Префрлавме дрва, некакви сурови цепаници само што беа исечени од планината; животворната сок им беше претворена во мраз.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Повторно видов како водата тече низ неговото тело и го пали како цепаница.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Уметниците имаа нацртано борчиња и други дрвја, на средината на бината имаше огниште со големи цепаници, во средината светилки обвиткани со црвена тенка хартија, стававме цигари да чадат, вистински логорски оган.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Се изждрига шетајќи по гаќи, ја изжабурка устата над чешмата, ја фати перницата под брада и истиот час загрчи како да заструга јазлеста цепаница.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Чадот од полусувите цепаници одвај излегуваше низ чатијата и баџата на неговата ниска куќарка - тоа беше знак за неговата полужива душа, која одвај поземаше сила за понатаму.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Роди син од него, ама па што? Кога земаше да го дои, божем земаше цепаница в раце.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Креветот беше прекриен со портокалова јамболија, до него имаше мала дрвена масичка и едно ќумбе на дрва во кое гореа неколку цепаници и чијшто звук се слушаше.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
