чакнат (прид.)
Сонцето зајде, се нафати мракот, се стемни, езерото ги промени сите бои и најпосле остана со една чакната блескавост што зрачи студенило.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Сите мислеа дека Македончињата се малку чудни, ама веќе никој не ги сметаше за чакнати како во почетокот.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Сите со чакнати вештачки заби и со црни очила за сонце.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Сите свечено облечени, во црно, собрани околу мене, со лицата светнати и забите чакнати. Јас сум на средината.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Ги држи двете дечиња за рачињата, се срамува да ги погледне, очите само право за да не се чакнат со тие четири искрички тука покрај него.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
