чаршија (ж.)
А во Америка автомобили со илјади, та, севезден ќе гледаш по чаршија човечка пастрма.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
2. Ние имавме чаршии и рој - кошница пазари и ред редени маази полни, преполни со стока.
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Чаршиите изумреа, дуќаните запустеа - пропадна, сичко прокопса занает златен - 'рѓоса
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
6. Ај, на наломи излези бело Фиданче писано, прошетај долу в чаршија кога седам на ќепенци!
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Генералстап многу повеќе страдаше од чаршијата отколку од децата на безизлезната улица.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Чаршијата на свој начин го задеваше и улаво му го изопачуваше јазикот.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Паралелно со нашата улица живееше, се давеше во грабливост и трешереше во претсмртен грч чаршијата - теснограда, безработна готова на детски бесмислености и ситни кражби.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
А, лебами, Мамуд и други параспурџии од чаршијата којзнае цела недела дали толку ќе заработат.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
И веќе се раздени, та чаршијата почна да се отвора.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Телалот уште рано изутрината ги изреди сите сокаци по маалата, па дојде и во чаршијата која штотуку се отвораше.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Оковани во прангите, со белегзиите на рацете и синџирите на гушите, ги помина неколку јаничари низ Стамбол но тука не предизвикаа некое големо љубопитство кај луѓето низ чаршијата, бидејќи вакви појави во Стамбол не беа реткост како во малите гратчиња во провинциите.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Напаѓа жарје и пуза по покривачите што беа повеќе од трска и штици, и, дури да се забележи пожарот, чаршијата вивна во пламен. Му кажаа на кадијата за случајов; тој нареди да се гаси пожарот, а само длабоко се замисли: Ама пис милет, анани... ана!
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Не се смири додека не ја преврти целата чаршија.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
А што ќе станам? праша. Полицаец, рече стариот. Сакам едно двајца од чаршијата да напикам в дупка.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Не ѝ се караше што сама оди на фурна, в чаршија.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Чаршијата ѝ се подбиваше отпрвин, гледајќи ја прослукана, црна и подведена, со прост недоделкан бастун во раката.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Сакаш ли двете да им се измолкнеме одовде, онака сами, па да удриме едно тарашување низ чаршија, како кога бевме девојчиња?
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Сѐ што знае тоа се неговите познајници од маалото, чаршијата и селаните пазарџии кои доаѓаат во пазарните денови.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Среде турската „Баш чаршија“ имало неколку големи кафеани.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Во Скопје, од левата страна на реката Вардар, се наоѓа турската чаршија.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
