честица (ж.)
И самата е тајна од билиони и билиони честици на тајни човечки и на природата.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
И тој продолжи: - Во природата се распаѓа само она што е составено од нешто: од делови, од честици, што е соединение.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Цртачот на стрипови, драги глувци, можеби не е „лекар на убавината”, каков што беше, да речеме, господинот Леонардо, но ги секцира „нештата” на таков начин што неодоливо ги привикува аналогиите како на првите анатомски маси на Версалиус, така и на бесконечното делење на материјата со судирање на честиците, или на господин Вазарели, да не одиме понатаму во декоративното минато.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Поблиску до дома, хаосот ни помага да ги проучуваме збиените честици што ги фаќа магнетизмот на Земјата и чие ослободување во атмосферата ја предизвикува појавата на аурора.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Хаосот се јавува кај честиците што им измолкнале на машините, така што веќе не се на располагање за експерименти.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Ние знаеме дека масава се состои од мноштво честици.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Физиката на елементарните честици е толку возбудлива.”
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Тие не само што не се во состојба да произведат позитивни мисли во себе, туку, обратно од тоа: во себе раѓаат ( и им дозволуваат да се размножуваат) многу видови невидливи честици со негативна енергија.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Застојаниот воздух трепереше полн со честици, а сонцето мораше да го филтрира воздухот низ мрежестата нејасна замагленост.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
