четиристотини (бр.)
Се разнесе грмогласно „ураааа!“ од четиристотини грла и залпови од пушки.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Јурнаа напред сите четиристотини востаници со еленска брзина, но во тој момент сета гора загрме.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Тоа прво, второ: Јована Дамчески, зашто не беше христијанин и Турчин, го закопаа надвор од гробиштата, тука, на Бел Камен, и оттогаш Бел Каменсе вика уште и Јованов Гроб и Турчинов Гроб, а Видана и Ристана, дека беа христијани, ги закопаа, со поп, на гробиштата, и трето, првата, Јовановата и Росината приказна, се случила многу одамна пред триста, четиристотини години, кога Потковицата ја имаа завојувано и ја владееја Турците, а вторава, оваа со Видана, и сѐ што е во врска со неа, започна во Првното србско, во 1912 година, а заврши во Ворото бугарско, во 1943-та...
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Во годината четиристота царот Јуан го обиколи својот престол со Големиот Ѕид. Земјата беше зелена од дождовите, наближуваше жетвата, мир владееше.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
По илјада четиристотини четириесет минуити ќе бидат предалеку.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Овде следи лутење на самиот себе и четиристотини удари со тупаница во перница затоа што отсекогаш сум мразел кога некој истакнува нешто што го поседува(или мисли дека го поседува).
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Парсонс се фалеше дека само на станбената зграда „ Победа“ ќе бидат закачени четиристотини метри знамиња.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Можам прилично точно да ти го кажам и пустиот број. Завршуваше на четиристотини седум.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Оваа бригада во состав од четиристотини има десет повторувам има десет куршуми по пушка, многумина без чизми.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Чапаев, со најголема прецизност, ги погаѓаше и најскриените Таткови мисли кои тој не се осмелувал да ги искаже, особено кога велеше: - Бргу ќе дојде времето кога овдешните луѓе, но и соседите, во потрага по нова хармонија, со право ќе си го поставуваат судбинското и драматично прашање: кои биле, што биле, пред сто, двесте, триста, четиристотини, петстотини години?
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Се присеќавав на величината на Шарл Де Гол, на тој несомнен либертадор на Франција и Европа, соочен со предизвикот на владеењето на Франција, со земјата со која беше тешко да се владее, зашто нејзините жители имаа, како што велеше тој вкус за четиристотини видови сирења и уште повеќе вина, по големото недоразбирање со Французите и референдумот што сам си го препиша, во духот на демократијата.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
И така, ти велам јас, нас, четиристотините и нешто деца нѐ одведоа пеш во Долно Дупени и од таму во Љубојно каде ја преспавме ноќта.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Во истиот миг сиот џагор замре и околу четиристотини очи беа вперени во него.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Потоа, пролетта 1948 година, беше март и сите планини околу Преспанското Езеро беа под снег, нѐ собраа и нас, околу четиристотини и педесет деца на возраст од две до четиринаесет години.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Но, таа ќе биде многу повисока“. „Четиристотини метри?“
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Во Петербург постоеше голем непријател за сите што добиваат четиристотини рубли годишна плата, или нешто приближно на тоа.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Командантот гледа низ пушкарницата и брои: - Петстотини... четиристотини...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Значи, најдобри резултати или ако сакате, со подруги зборови, најдобро дејство или последици со пушката се постигнуваат на четиристотини метри.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
