чоколада (ж.)
- Одиш ли в гимназија? ме праша и млитаво извади од шарена хартија парче млечна чоколада.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Не ме сфаќаше. Ти личев на дете што собира шарени слики од чоколада.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Наоколу поредени маси. Многу маси... Море од шишиња со разни пијалаци; кристални посуди со јужно овошје, торти, чоколади...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Мајка му на Зоки направи колачиња. Ишарани одозгора со бадемчиња и со чоколада.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
„Сеедно, но ти веројатно одиш често дома кај него, нели?“ - ми вели и ми пика чоколада.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Мораме што поскоро да му соопштиме на учителот ... - рече Коле и го зафучи во трњето парчето чоколада.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
А сега, ајде, оди си ... Адиовидерчи!“ - ме чукна по рамениците и ми пикна в рака уште една чоколада.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Патиштата се премачкуваат со чоколада, куќите се ѕидаат од шеќер, од реките медени риби се вадат и никој гладен не е веќе.
„Најголемиот континент“
од Славко Јаневски
(1969)
— Сега ќе ви пуштиме чоколада, вели, мора да си го повратите месото.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А кај Англичаните седнале некои грчки офицери, неутралци, јадат чоколади и пијат пиво.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И, од рака на рака, ќе ми испратат чоколада.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Имаше и за чоколада“, реков. „Имаше и торта“, рече Ташко.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
„А, ти си тој - Марко! Нели беше закашкан во аферата со чоколадите и сликичките - животинско царство? Како да ти се уарнило!
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Не, ние не лепевме сликички. Немаше пари за чоколади.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Дробилицата за чоколада беше едно поаѓалиште, а потоа патем дојде и Лизгачката машина (Sliding Machine).
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Како што невестата која, разголена но не и силувана, виси во својот стаклен кафез, додека ергенот под него ја дроби својата чоколада, Дишан е изолиран и сам со својата голема уметност која ја сметаше за не-уметност.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Ја посматрав како го става лажичето во вдлабнувањето на порцијата и ја отвора устата за еден убав четвртаст залак на сладолед прелиен со чоколада.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
ТЛ: Оффффф! Јас сум зависник од чоколада. Забележа синоќа, како келнерот автоматски ми донесе екстра чинија од десертот? Ја знаат мојата слабост. Дупла- доза, Тим.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Како човек кој се најал убава чоколада!
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Пораки, понуди за женидба, 50.000 толари, ѓубре, костени, запалка, стари влезници, пари од различни земји, телефонски картици, начнати чоколади, бонбони, фотографии, телефонски броеви, веќе франкирани писма, очигледно уфрлени од луѓе коишто ги помешале поштенските сандачиња со оние белите.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
