школа (ж.)
Во 1890 год. се издигна голема трикатна зграда во која од јануари 1891 год. се отвори пропагандната „Богословско-учителска школа”, за да се затвори по половина година.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
111. И за оваа дејност на Богословско-учителската школа во Белград постои исцрпна архивска документација што наполно ги потврдува зборовите на Мисирков.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Министерството прво ги праќаше своите стипендијанти во српските провинцијални градови за да учат, а после ги собираше во Белград во специјални школи или на Великата школа.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Основно училиште завршува во родното село, гимназија во Охрид, а учителска школа во Скопје.
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
По завршувањето на учителска школа, тој учителствува во многу села низ Македонија.
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
А сега каде? Која школа требаше да ја одберам - жолтата гимназија нема од жалост по кралот или школата за злосторници на дивиот Кузман?
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Му се радував, го слушав, се согласував да крадам по бавчите со него и не сонував дека е тој најарниот ученик од школата на злосторниците во овој врел прашен град исткаен како стара черга од тесни улици, од плашливи куќарки, од џамии и од два бронзени коњаника пред стариот камен мост, двајца црвеникави кралеви: Петар - татко, и Александар - син.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
И, лебами, тројцата ергени ќе можат една сестра да довардат? — додаде Доста Макрева, заблазнувајќи ѝ на Рожденката и ветувајќи ѝ дека и таа ќе ги прати нејзините три девојчиња кога ќе пораснат за на школа.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Бино Антонов даскалот на Витолишча немаше којзнае каква педагошка подготовка и особена школа.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Но зборовите на мајка ѝ како ќе биде утре само таа в село писмена; како ќе може да чита „големи книги"; да пее в црква та дури и писарка на спаијата може да му стане и да вади добри пари, — сето тоа ѝ даваше кураж да издржи и редовно да ја посетува школата.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
А по тој повод ни делеа значки по школите.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Гледајте: Гимназиите в небо Крагуевац в реки Срби - само во празните школи по дневниците.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Не знаеше дека по три години откако појде в школа се роди Јана. Слушаше и стануваше човек.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Балетската школа ја завршува меѓу најдобрите.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Учителска школа завршил во Скопје, а подолго време работел како учител во Битола и Скопје (тој е еден од првите учители што децата ги учел на македонски јазик во уште недоослободената татковина).
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Години поминаа. Димче и Павле завршија и високи школи, но нивното другарство остана за цел живот.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
Утредента се запишав во школата за играње во Пасаж Ароести.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Затоа што губиме, а оние што имаа малку повеќе прочитано, што имаа завршено и офицерски школи се обидуваа да објаснуваат, но може ли да се наткрили желбата и упорноста за да се постигне замисленото?
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Летото, мене и Оливера Поточка, нѐ испратија на партиска школа во Скопје.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— Ало! — Ало! Ме моли да одам кај него и да завршам политичка школа. Ало, вели, марксизам- ленинизам, на пример.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
