втор (бр.) - класа (имн.)

И, вистина, нѐ извадоа втора класа луѓе.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Нивните драги ликови изчезнаа во далечината, но јас сеуште со рацете мафтав, мафтав, додека не се уморив, па влегов во купето и седнав на обележеното седиште од втора класа.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Првата класа ја сочинува семасиографијата или идеографијата, додека во втората класа влегува фонографијата.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
На лионската станица во Париз, со експресот, во втора класа, допатувала една средновечна жена од Заечар, со едно тригодишно машко дете.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Во купето од втората класа, од учтивост или плашливост, тој податливо ги потврдува здодевните зборови на сребренокосиот човек кој патува до некоја блиска станица и кој при слегувањето не заборави да си го каже името: Етхем-паша.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Во паробродот му била доделена кабина во втора класа, која била над нивото на водата.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)