двајца (бр.) - со (предл.)

— А, баго! Милош, етете, токо напиња за сноп оти они двајцата со момокот не можеа да и стожат снопјето: — се замеша и средниот селанец Опурчак.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Во твоите празни очи го гледам сето кое било: од нас пропуштена приказна за двајца со верба.
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Излезе Сефедин вечерта по темница никој да не го види и според кажувањето на колџиите, ги насочи потерите по оние села каде што се врткаше Толе.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Откако се советуваа двајцата со Сефедина, напишаа секој за себе по еден краток извештај и ги известија своите старешини.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Пред полноќ покрај него поминаа двајца со автомати и по кусо време се слушна шлапање на коњски копита.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Тој ги поздрави двајцата со весело „ здраво, здраво“ и седна на нивната маса, испуштајќи интензивна смрдеа на пот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
- Ги гледаш овие двајцана со стиковите.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Двајцата со воодушевување раскажуваа за освојувањата на врвовите, за згодите и незгодите на тие заеднички патешествија .
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Момчиња вие сте обични мајмуни.„ Двајцата со ниски чела се сетија на некој Исус и на неговите врели и црни претскажувања.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
„Кажувај“, велеше, „кажувај во каква тајна врска сте вие двајцата со нечестивиот!“
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Беа само двајца од оние луѓе, со кои тој не можеше да разговара, само двајца со кој бил најблизок при првата средба за потоа да почне да се одалечува од нив.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Еднаш зина да им рече дека би можеле да останат и тие двајца со него, уште некој ден и неколку ноќи.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Веројатно од удар, од кундак или од тупаница, во собата падна од скок познатото голо старче, сега многу покрваво отколку пред тоа.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Зад него стоеја двајца со побелени фесови, веројатно слуги на првиот, и со волча глад чекаа да се фрлат на нас.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Онисифор Проказник не отстапил. Само малку ја поткренал циганската дурија од која не се одвоил ни преку ноќ.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Во една ваква дружина многу се двајца со исто име, Онисифоре.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И навистина ги осуди двајцата со поп Јакова.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Кај ќе застанеше, таму ќе го засмрдеше местото, Како некоја болест да заседнуваше, Секој двајца со него тројца стануваа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Уште ми се пред очи оние двајца со раце што се давеа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)