ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Тој млад се ожени со Славјанка тука од селото, за мојата баба по мајка, на свои осумнаесет години.

Набргу забремени, многу ама здрава, на осумнаесет години...

Оставив да се грижи Јордан Илиев, момчето на ќерка ми Менка и Санде, синот мој, тогаш имаше осумнаесет години.

Дали долго живеевте во Пасажот Шоазел? Осумнаесет години. Додека не стапив во војска. Тоа беше крајна сиромаштија.

И брзо, неповрзано и нејасно ги заплетка зборовите прскајќи нѐ со ситни капки: - Сум ја чувала, и сум ја гледала, и сум ја ранела осумнаесет години, проклета да е, и сум бдеела ангелски над неа, а таа - ни благослов да побара од мене, се фатила кучката со некој пијаница, и ајде без збогум, како да нема мајка, а јас овде од грижи се сушам, не зела ништо топло со себе, може да настине, чедо мајкино, тој не ќе ја чува, пак мајка ќе побара, а јас...

Со нетрпение очекував да го видам мојот Париз, пак да ги посетам оние места каде што со толкава љубов и занес се шетав на моите осумнаесет години.

После осумнаесет години се вратив кај него, сеуште заљубена во него со истиот жар и восхит како некогаш .

Можеби како дете на нивна возраст не сум имала можност да одам на море, затоа сега јас на осумнаесет години по вторпат во животот бев дете.

Ако тогаш бев носталгична за родителскиот дом, за мојот град сега почувствував носталгија за моите осумнаесет години.

Имав само осумнаесет години, бев патријалхално воспитана, за љубовта, за сексот не знаев скоро ништо.

Тука, велам, мајка Фимка донесе на свет осум чеда од кои на три им нарамија пушки, четири и собраа и ги однесоа по државите и едно, најмалото, душа остави во Прењес, во Албанија, а синот, третородениот, со нестасани осумнаесет години остана на Грамос.

Тогаш сум имал само осумнаесет години.

Лицето му беше обраснато со брада, а косата веќе му беше проретчена, но јас сепак го познав, по чпртиот нос, по погледот и по самоуверената насмевка.

Нејзиното испиено лице, штрбата уста, проќелавената глава, навечер во темнината на уличките сигурно уште намамуваа по некој пијан човек.

Кога го минувавме прагот од домот во кој пред осумнаесет години го донеле оние кои го посвоиле, а бевме тргнале кон домот во кој од него се одвоила неговата мајка, Рајнер застана, ја зеде мојата рака во својата, во онаа во која го држеше парчето хартија на кое беше запишана адресата кон која требаше да одиме, и рече: „Од времето кога заврши моето детство, па до доаѓањето овде, понекогаш кога ќе ги затворев очите, здогледував бестелесно женско суштество.

Се викаше Густав Климт; сега имаше, како и јас, осумнаесет години.

Сега за првпат ги кажувам гласно,“ рече, ја сврте главата кон напукнатото огледало на ѕидот и му се поднасмевна на својот лик.

Му го кажал она што го знаел – го родила девојка која тогаш имала петнаесет години, се викала Гертруда, и во тоа време, пред осумнаесет години, живеела на улица која Рајнер ја имаше запишано на парчето хартија кое го држеше во раката.

Јас претпоставував дека таа жена изминатите осумнаесет години заработувала на тој кревет.

Истиве зборови си ги повторував во себе цели осумнаесет години.

Тогаш, кога стоев крај неговиот болнички кревет, Рајнер Рихтер имаше осумнаесет години, а јас имав две години повеќе.

Таа немаше име, немаше дури ни лик; таа беше суштество од светлина кое трепереше пред моите затворени очи.

Откако тој се врати од болницата во својот виенски дом на улицата Шонлатерн, секое утро излегував од дома велејќи дека одам да читам во библиотеката, оставајќи го зад себе префрлувањето на мајка ми дека моите врснички по цел ден остануваат дома а излегуваат само со своите мајки, или некој друг повозрасен член од семејството, за да не си го нарушат угледот кај договарачите на бракови.

Наследените позитивни особини, заедно со воспитанието добиено во семејството Радиќ, создадоа зрела личност на осумнаесет години.

Осумнаесет години немаше ден Рада да не помисли на расцветаниот лотос.

„Јас имам осумнаесет години и сè уште не знам кој ми е татко. Таа курва ми продава чесност.

Не, рече, зракот проклето можеше да ме мачи уште долго а јас ќе дочекав осумнаесет години и ќе сонував во секоја ноќ ден.

Кога наполни осумнаесет години, мајка му го ожени.

Како дете на сиромашни родители, Стале, ергенче веќе на седум осумнаесет години, почна да оди аргатин по Солунско Поле; слезе долу во Кесендра и Метуите и подработи неколку лета на светогорските чифлизи — жниеше, вршеше и се враќаше назад во Мариово да ги пасе селските свињи или говеда преку зимата.

Осумнаесет години го хранеа тие три предмети и него и неговото многучлено семејство.

За месење и готвење беше цела домаќинка, бидејќи беше осумнаесет години момок на манастирот, та кога не одеше по селата да проси, тој му помагаше на маѓерот во домаќинлакот.

Кога патема помисли дека можеби ќе мора да се раздели од својот питачки стап, кој го носи осумнаесет години, од манастирската торба во која ја носеше иконата од свети Илија закитена со босилкова китка, — сети болка и тага на душата.

Милош, исто така млад, на осумнаесет години почна да се загледува во неа како секој маж во жена.

Иако возрасен, веќе момче на осумнаесет години го примија во први клас и за еден два месеца до 11 мај, денот на Света Кирил и Методија, протутна некако во втори клас.

И навистина, дедот Стале го зеде малото Пеце под рака и осумнаесет години го главува момок на манастирот за по шест товари 'рж, две лири пари, опанци и храна да проси по селата за истиот тој свети Илија што му ги прибра нивчињата.

И така, со најубави желби и полна готовност да му помогне, старецот го испрати својот долгогодишен слуга, а Петко го напушти овој свој дом не без тага на душата и болно чувство што ќе се оддели од својот питачки стап, но сепак задоволен од тоа, дека ќе може подоцна, како поп да му отслужи и литургија на неговиот свети Илија, како што му собираше осумнаесет години разни подароци од селата.

По старата несреќа, на овој Петковден дојде од Чаништа на гости стариот Богдан Сирмев од Старавина со својата внука Анѓа, која веќе ги беше наполнила осумнаесетте години и се разубавила како горска самовила.

Ги фати осумнаесетте години и стана левен момче.

1. Така ми било пишано И пишано и судено (а од пишаното не се бегало) Наместо прв плач Каков што си имаат сите новороденчиња Јас да си имам прв сон И првиот сон да ми биде вековит Како што е вековито Моето племе на сонувачи Во чиишто пештери и колиби Пред толку и толку илјади години Е зачнато сонувањето И за чиишто прапрапрадедовци Научно е докажано дека биле Првите сонувачи на долги патеки Во историјата на чистото сонување Оти од чисти извори и чисти мисли Само чисти сонови течеле Чисти сонови врз чисти постели Чисти постели од кои се скока Директно во јавето Макар што за нас коалите Велат дека не сме толку темперметни И некои особени скокачи И дека нашите скокови биле обратни Од јавето во сонот И уште велат Дека мал и редуциран ни бил мозокот (Мал мал ама технички дотеран) А ако сте малку од малку дикатлии На интернет сами ќе видите Дека живееме осумнаесет години Значи петнаесет преспиваме А останатото време грицкаме еукалиптус Сигурно сте чуле дека во јазикот на Абориџините Коалата всушност значи – не пие И љубезно ве молам не ни приредувајте никакви стресови Ние навистина сме многу чувствителни И кога сме под стрес плачеме како деца А тоа потем се одразува врз квалитетот на нашите соништа.

Ми пречи кога ќе ми се обрати некој почитуван психијатар, кој претходно ме нападнал во јавноста со зборовите: „Тој така зборува пред децата, а ние сме на истата страна во борбата против страдањето“, и испаѓа дека тој има ќерка од осумнаесет години која „одлепува“, и за која тој не сака да им падне во рацете на полициските психијатри и да добива електрошокови. Margina #21 [1995] | okno.mk 61

Затоа ми се обраќа со молба за помош, за да не ја суредат неговата сакана ќерка.

Јас дознав кога имав осумнаесет години.

Детиште од осумнаесет години, ама инает од сто!