ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

„Ќе а ослободуа Македониа од царот шо а има петстотини години со една кременачка и никој не ќе го види!“ .. .

Поправо, тие сакаа да си седат дома покрај жените, децата и стоката, како што си седеа старите петстотини години дури повелаше Турчинот.

Погледна и кон просторот, каде што можел да биде стариот антички град Скупи, разурнат од катастрофален земјотрес, пред илјада и деветстотини години, за да се повторува секои петстотини години.

Чапаев, со најголема прецизност, ги погаѓаше и најскриените Таткови мисли кои тој не се осмелувал да ги искаже, особено кога велеше: - Бргу ќе дојде времето кога овдешните луѓе, но и соседите, во потрага по нова хармонија, со право ќе си го поставуваат судбинското и драматично прашање: кои биле, што биле, пред сто, двесте, триста, четиристотини, петстотини години?

Јас се излага и си реку оти мажи одат по планина, а тие и од стрина Богдана биле подолни.

И Толе ја осети својата сила и големина. Почна јавно по Мариово да шета.

Така се истеруал Турчинот со валби и петелеље прел селаните. Море крвавење, брату, крвавење сака, та да го оставе конакот, не само валби. Co валби се плашат децата и бабите, а не Арсланбеј и неговите заптии и аскери шо носат оружје од пред петстотини години.

Многу старци и старици се пренесоа во далечното минато и почнаа да тврдат дека овој ќе биде Крали Марко, кој преспал петстотини години во некоја пештера по Мариово, каде, кога влегол ја закачил сабјата во стената, која сега сама паднала, го разбудила и му рекла дека дојде времето кога треба да му одмазди на Турците за нивните зулуми.

И кога ќе биде целиот народ готов да загине за своата слобода, кога ќе биде добро наоружан, ќе му дадат, пак они, знак и во еден час ќе се дигне и ќе и истера Турците од нашата земја, да си одат во Анадол откаде шо дошле пред петстотини години.

— Е шо велиш ти, шо велат тие умните глави, како да работиме? — праша Толе, кој дотогаш ги голташе Атанасовите зборови. — Тоа е друга работа сега!

Во следните петстотини години ги има вкупно триесет, а во наредниот милениум уште шеесет.

Ова пусто турско не е од денеска, од петстотини години е пустинското, пусто да остане! Толку веќе!

Луѓето под турско петстотини години мислеле дека не можат да сонуваат да ја разнишаат таа сила, а ете таа изгнили и пропадна како трула штица. После пет стотини години, да, но пропадна.

Кружниот пат долж брегот на полуостровот е проширен и асфалтиран, начичкан со мноштво кафеани, таверни, кафулиња, ресторанчиња и мали продавници и покрај 70 – православни цркви, повеќето постари од петстотини години и изградени во византиски стил, претставува големо туристичко доживување и завршува пред малиот плоштад во чија средина во природна голема е поставен споменикот на владиката Каравангелис на чии гради со црна боја е испишано – крвник.

Немаше сила што можеше да ги помести, освен можеби катастрофалните земјотреси кои се повторуваа во градот на секои петстотини години.

„А зошто да не биде некоја друга ноќ, во минатиот век, или пред петстотини години, или пред илјада?“

Овие евтини дигитални орудија веќе го претворија домот во киберстудио во кое поединецот ќе дизајнира, уредува, изведува и пренесува идеи (меми) на својот екран.

Поединците облечени во кибероблека ќе бидат во состојба да се сретнат во виртуелните реалности направени за двајца.

Евтините апликации им овозможуваат на поединците да пишуваат на своите екрани исто како што Гутенберговиот хардвер-софтвер им овозможи да пишуваат пред петстотини години.