башари (гл.) - туѓ (прид.)

Ти се чини на мравка не згазуа, светица ти се праве секаде, а кога а жегна оти малот ќе го преполоват Илковите деца, „и кошулата од грбот да знам ќе a дада, 'и не и оставам да ми се башарат туѓи деца на мојто огниште.“
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)