бев (гл.) - замине (гл.)

Но и тоа што се направи, се направи повеќе на плеќите на селаните, отколку на државата, и доцна, многу семејства веќе беа заминале, да не доцниме и сега, му велам, младината бега, или и таа што останува, место со производство, планира други работи - трговија, хороскопи, одново како некогаш, агенции за иселување...
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Ги повлече вујко ми кој таму беше заминал уште пред Втората војна. Посетне тие го повикаа брат ми.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Веќе беше заминато полноќ кога стигнав во Истанбул.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Девојчињата беа многу смешни. Облечени како кукли - се бакнуваа, прегрнуваа, се смееја, пискаа и којзнае што шушкаа.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Зошто не измислат нешто поатрактивно, одошто тоа редење во училишниот двор и ѕвонење на училишното ѕвонче?
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Тогаш дојде Соња. Не ја видовме цело лето, зашто беше заминала кај тетка ѝ во Битола. Неверојатно: само за едно лето се извишила.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Печалбарите веќе одамна беа заминати.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Хотелот се испразни како коњушница пред трки - поетите беа заминале по попатните градови на пладневни матинеа и средби со читателите пред да се соберат вечерта во главниот град на поетскиот митинг и приемот во чест на Златниот венец.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Се ближеше крајот на работното време. Сите беа заминати.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Но се сетив дека тој штотуку беше заминал во пензија.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Инженер Александар со Бојан и Елена, беше заминат на некаква блиска прошетка.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Кога конечно јас го знаев ова, Сновалката веќе беше заминат.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Па, сепак, во тоа што Јанечските го кажуваа за Бошета и за ајдутинот само донекаде можеше да се верува, само дотолку што навистина Боше нивни беше заминат од Потковицата, што навистина, себап со неговото заминување, Тахир бег Јаузоски се стори со царски коњ, и што навистина едно чупале, дотогаш ни видено ниту чуено, преку ноќ се најде и остана да живее кај Јанчевци и во Потковицата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Пред да го совлада сонот Иван спомнуваше нешто во врска со должината на денот што веќе си беше заминал.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Си беше заминал. Тоа беше причината на глас да се засмеам.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Сосема заборавив дека сум на погреб, а една од душичките што дишеше шумно зад мене, се накашла.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Овде се смрачува наеднаш - објаснувам.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Во нашиот автобус го немаше Фискултурецот, оти си беше заминал со џипот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Таа сакаше да им каже нешто на селаните, дека ’таму’ сепак нешто има, но тие веќе беа заминати, секој по својата работа, која не вклучуваше рекреативни прошетки и туристичка посети на музеи.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Беше Прочка. Никодин со Светлана беше заминал кај сестра му за празникот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Клучарот на страста беше заминал оставајќи ги клучевите на располагање сами да го одредат мигот кога да ги отворат одаите и да вкусат од тајната амброзија на љубовта.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Во куќата немаше никого. Томо беше заминал на планинарење со некои стари пријатели.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Попусто. Тие веќе беа заминати и тој не успеа да ги пронајде.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Змејко ја знаеше добро шумата отаде, во која беше заминат самјакот.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Мала Богородица беше замината и фатија дождови. Некои рани есенски дождови врнат. Секиден, ко за инает. 167
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сета љубов, која ја имаше во длабината на својата душа и која цел живот им ја подари на своите чеда, кои беа заминати на разни патишта и постови во животот, а јас на најдалечните, ја вложуваше во своите цвеќиња на Балканот. Сакав да го надминам значењето на моите зборови, упатени до мојата мајка, на другиот брег на Медитеранот, да го напишам најубавото писмо што еден син го напишал на една мајка.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во пуста печалба беше замината речиси целата класно – географска структура на нацијата: здрави селски момци кои што во енклавата викана запад ги работеа најцрните работи, поосвестени луѓе кои не сакаа децата да им растат во земја која ја водат Тодоровци и Стојановци, а побогатите семејства кои го сметаа Стојан за неизделкан простак, ги испраќаа децата да студираат во странство, со тенеденција да останат таму да живеат.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Најпосле, тивко се огласи: – Ти беше заминат.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
А токму тогаш Назми, братучедот на Али беше заминат во стариот крај поради смртта на мака му.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Б.С. кој си беше заминал?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Знам дека веќе реков нешто вакво, или истово ти го реков, но што да правам кога речиси секој ден бев подготвена да го пречекам повторно она, што еднаш веќе си беше заминало.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Значи, произлегува дека уживаше да крева околу себе магли на сомненија, да поставува загатки, да наговестува тајни а при сите вакви постапки себеси воопшто не се штедеше.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Амбасадорот Патрик Крисман, како во Македонија, така и во Албанија, според сведоштвата што не престануваа да се рластат и кога тој беше заминат од овие земји, остави незаборавни впечатоци на голем човек, кому мисијата на дипломат на својата голема земја, му беше голема рамка да ја искажува големата хуманост во времињата кога овие народи страдаа.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Подоцна се обидував при моите патувања во Албанија да се сретнам со овој читател, но тој беше заминал во странство...
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Ама многумина не беа заминати некаде.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)