Доста Макрева и Бојана одамна беа мажени, та беа веќе и послободни, затоа и се замешаа на Митра во разговорот: — Ами как да не, престарена!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
А со нив, со Дамческите и Акиноските, кои беа и ородени, Калина Дамческа беше мажена за Петара Акиноски, никој жив од Потковица, а и од сите околни места, не сакаше да се зафаќа.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Мојата сестра Ева веќе беше мажена и имаше свое семејство. Се омажи за еден колега од работа.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Се зарадува и Цара која сѐ уште не беше мажена надевајќи се потајно дека Наќо сепак ќе оздрави.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Прво седнуваше стариот Јосиф, до него од десно синот и зетот, одлево пак старата Јана, снаата и Тодора, а и сестри ѝ, додека овие не беа мажени.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Внуката од нејзиниот прв маж беше мажена за братучедот од Барбашин.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Но ќерките на Профима, Андромеда и Венера, кои уште не беа мажени, почнаа да му пречат и да не го оставаат.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
И, чинам уште еднаш кога Севда веќе беше мажена за Стасе.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
И кога се предадоа во Пешта, аџијата се распраша за имињата и разбра дека Трајко Сирмев и е татко на Анѓа, а свекор на другата фатена жена – Сирма, што беше мажена за Јована Сирмев.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)