бев (гл.) - нема (гл.)

Викав, но глас не се слушаше. Устата ми беше нема како и улицата.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Беа нема поворка во мракот. Со нив и лилјаците се изгубија.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Светлана беше нема, тоа што го слушна и виде не ѝ дозволуваше одбрана.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Зар уката не беше нема и глува?
„Чекајќи го ангелот“ од Милчо Мисоски (1991)