бев (гл.) - паркира (гл.)

Ја подигнав раката на првото такси возило кое што беше паркирано покрај самиот излез.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Во саботата пред портите на Јана веќе беше паркиран автомобилот со белградската регистрација. Никодин и Светлана беа стигнале претходниот ден.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Откако на Заим, кој со волксвагенот беше паркиран пред амбулантата во Драчево, му ги предаде Варја и Лина и тие заедно со Богдан Русимиров заминаа за Селишта, Авни сврте в десно и, по редицата од десетина бараки од почетокот на Ноемвриска улица, влезе со комбето во широко отворена порта и се паркира во дворот, на тревникот, пред мала приземна куќа.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
А пешачењето за него беше само начин да дојде до местото каде што колата беше паркирана.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Предните рампи требаше да се направат пострмни за да можат автомобилите што беа паркирани таму да имаат подобар видик кон филмското платно.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
На местото беше паркиран еден двокатен автотранспортер и, кога влезе внатре, го виде возачот крај шанкот како пие кафе и зборува со келнерката.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Дарко веќе беше паркиран на една шанкерска столица и весело разговараше со Ема, која со години работеше во Златно Славејче.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Се прикрадов до грмушката на десетина метри од оревот и видов: под оревот беше паркиран џипот на Фискултурецот, со регистерската табличка што добро ја знаев: С-909.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Долу, под насипот по кој врвеше пругата, десно од нас, под еден орев, беше паркиран џипот на Фискултурецот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Кога заминуваше, Марија го испрати до колата, која беше паркирана недалеку од куќата.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Во Картагина нешто се случува. Резиденцијата е опколена од наоружани војници!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Како да прелетав низ неколкуте бели мермерни скали кои водеа до дворот на амбасадата каде што беше паркиран мерцедесот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Пред неа беше паркиран само еден шлепер, а внатре сите маси празни, освен една.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Додека летуваа, ја беше паркирал во длабока сенка, дури и со половинки тули под тркалата; но, место тој, некоја банда ќе да беше ја позајмувала, барем ноќе, зашто не само што тулите ги снемуваше туку и од резервоарот беше исцицан сиот бензин.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Очигледно беше дека нешто не е во ред - водата нејќеше да си оди, а ми беше страв, кога казанчето повторно се наполни, да пуштам пак вода за да не направам уште поголема белја.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Автомобилот, секако, не се паркираше во кујно-гаражо-влезо-излезот; ќе беше премногу нехигиенски да се чува автомобил во исто место каде што се подготвува храна - па затоа тој си беше паркиран надвор, пред оградата.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Акција, другари. Секавично ќе дејствуваме. На препад и - магла. Братот сѐ испланирал.“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Одевме пополека, иако горевме од желба што побрзо да го видиме Стојадинот.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Не е доцна, мајкин, за петнаесет минути сѐ ќе е готово.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Поради мене командуваше да не трчаме: да не би раната да ме заболи.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Беше паркиран во дворот, под лозницата: црвен, светнат, напрчен.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Бевме љубопитни и тргнавме по Љупчо. Скршнавме лево од главната улица, па десно зад големата зграда. Таму беа паркирани неколку автомобили.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)