бев (гл.) - привид (имн.)

Не само мажот, туку и просторот, куќата беа привид, фантомски, а разнобојните цветови кои толку грчевито ги внесе за да ја поврати животноста заличуваа на студен пластичен декор, на сцена низ која се движеше како неволна епизодистка.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Една ноќ, помеѓу два сона, го заварив татко ми на триножец крај прозорчето. Или беше привид?
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)