бев (гл.) - свесен (прид.)

За таа спротивност беа свесни уште во времето на Платон.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Во моментот кога двајцата беа свесни еден за друг, Елефтерија ја крена раката од надколеницата на десната нога поткрената на столот пред неа и во која, меѓу двата прста, ја држеше цигарата.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Сотир Паскали беше свесен дека и тој неповратно станува дел од таа протоплазма, но врската со својата родна земја и пошироко од неа, ја гледаше во постојаното одржување на односи со луѓе кои доаѓаа во Париз, секој со грижа и мака, на студии и лекување.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И јас ѝ простував за сè што таа правеше за истата цел.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Очите ѝ забележуваа сѐ, и сега таа ги слушаше вообичаените звуци, за кои обично не беше свесна - ѕвечкањето на ножовите и виљушките кога ги допираа чиниите, мласкањето на усните што џвакаа и клокотењето на виното додека го сипуваа во чашите.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
И самиот не бев свесен од каде ми дојде толкава сила.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Огромна и закоравена санта мраз пливаше во мојата утроба и бев свесна дека ќе потрошам многу огрев за да се растопи.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Ми беше оставена во некаков семеен аманет на дотолкување татковата потрага по патот на јагулите, како наследена парадигма, со сета реалност и мистичност, небаре во проверба на времето, во кое беше свесен дека нема да стигне.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Не беше свесна каде е точно, се додека нејзините очи не се вкопаа во двете издлабени букви на зелената клупа.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Татко беше свесен дека ноќта на животот сама си ја носи со себе ламбата.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Но, беше свесна дека тоа воопшто не ѝ успева.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
До денес не бев свесна дека имам муза. Третина од моето постоење, била покрај мене. Ми била животна инспирација.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
И така, без да бев свесен, јас си ја напишав трагично гротескната драма чија изведба ми ја подготвуваа режисерите на сталинизмот.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Жално квичејќи, животното не се обиде веќе да ги спасува децата.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Реализирањето на проектот го остави за други времиња, но беше свесен дека до тоа нема да дојде никогаш.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Се нишавме двајцата во самарот, стиснати еден во друг, врели од возбуда која не смеевме да ја покажеме, та молчевме или само повремено ќе изговоревме по некој збор, за да ја свртиме трагата од возбудата за која бевме свесни и за која знаевме дека е забранета.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Но како да не беше свесен дека не можеше да го продолжи своето дело над своите биолошки и ментални можности.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во таков случај секој ќе беше свесен оти не само Македонците, ами и Бугарите од Бугарија и од Тракија прават еднаква со нив отстапка во полза на центарот.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Беше свесна и добро знаеше што сака, но и што може, колку да даде и до каде да оди.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Иако беше свесна дека косите се стрижат и се брчат, таа сето тоа сега го разбра како одземање на еден дел од нејзината глава.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Баге и самиот не беше свесен од каде кај него таа жица на шегобијност?
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Затоа, впрочем, и реши да оди на поширок избор од замислениот и предвидениот со Камилски, особено во доменот на заемките во администрацијата, повеќе присутни во народната литература и големите реалистички романи посветени на османскиот период.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
А и беше свесна дека само до пред неколку недели беше в болница.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
А всушност бев свесен дека се служам со факт со кој не располагав. Рескирав! Ништо друго.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Обајцата беа свесни дека секоја голема библиотека во светот настојува да се спаси со спротивставувањето на губењето на меморијата, на нејзиното враќање таму каде што е целосно исчезната или се навестува нејзиното исчезнување, да се спаси конечно од губењето на нејзиното значење за човекот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Иверки летаа, челичното сечило на секирата го длабеше жилавото тело на дрвото, а Бојан како да не беше свесен што работи, удираше, бревташе, а од телото му се креваше пареа како од варен компир.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Но, не се поколеба. Нешто одвнатре го тераше така да постапува, нешто за кое не беше свесен, што тлееше во самиот него.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
„Се извинувам“, рече Су со здржан глас, процеден низ некое шубе за што не беше свесна, но сепак продорно, како нешто со секира да пресечува и истовремено нервозно затријувајќи ја чашата што ја миеше во мијалката.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Тој беше свесен за балканската комплексност и почитта која требаше да им се укаже на сите јазици во нивното учење, без да се имаат предвид мртвите јазици (грчкиот византиски, славонскиот, османскотурскиот), како и јазиците на голема дифузија.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тој беше свесен дека прашањето за чистите јазици, колку што беше од универзален карактер и ги тангираше речиси сите јазици во светот, во различни историски периоди, толку можеше да има и посебен карактер на Балканот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Како и друг пат што правев кога не беше свесен дека те гледам, пак пред себе гледав измачен, блед, слаб лик.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Тие беа свесни за тоа дека е мал бројот на регионите во светот во кои се мешале толкав број народи, јазици, култури, религии, обичаи и создале заедништво кое траело во текот на вековите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тоа беше мал напредок за Еразмо, кој за тоа изгледа воопшто не беше свесен.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Јана иако ги имаше сите врски и подврски во новосадската болница беше свесна за строгите бирократски процедури врзани за ваквите случаи.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Таа беше свесна дека тоа што го кажа мајка ѝ е само нејзина желба, така да се одвиваат работите во врска со Хелвиг.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Едо не беше свесен за нивните итрини.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
И покрај големите разлики на балканските народи во нивниот етнички и национален идентитет, беше свесен дека тие поседуваа повеќе обединувачки, отколку разединувачки елементи, како во ретко кој друг поголем европски предел.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Мајка беше свесна за Татковиот договор со животот што му преостануваше и со смртта.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Не беше свесна ни кога ги помина сите контроли, ни како се најде кај излезот.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Во тоа време не беше свесен дека ја сака за некоја посебна цел.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тој истовремено беше свесен дека им помогна на своите родители така да постапат кон Марија и кон неговото дете.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Мајка беше свесна дека тој тоа ретко го правел со нас.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Во големата душа на владетелот, која го одржуваше физички измаченото тело, постоеја живи и мртви делови, како во самото стебло на животот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Водачот беше свесен за моќта и за ограничениот век на траење на социјалистичкиот интернационализам, за пролетерските формули за братството и единството.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Секогаш досега беше свесен само за потребите на својот бик Чако, којшто обезглавен го гонеше, во потрага по земските сладострасти.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Дури и тоа што бев свесна дека е подобро и поубаво, не сакав како такво да го примам.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Иако почувствува змиулести морници во ’рбетот, самиот не беше свесен за тоа што го предизвика на другата страна.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Делуваше крајно самоуверено бидејќи беше свесна за својата надмоќ поради што, ете, и се сакаше да си поигра со лакомоста на мачката.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Другиот звук кој често го користеше беше „О!“ кој сигнализираше мало изненадување, присеќавање на нешто или поголема емоција.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Но тие беа свесни дека значаен дел од овие зборови повеќе не беа во употреба.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Многу често бев свесна што е целта и за што ме подготвува судбината.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Тој беше свесен, долго размислувајќи, во рамките на својот проект за Историјата низ падовите на империите, дека процесите на чистење на јазиците, како претходница на другите облици на чистење, посебно етничкото, треба да се толкуваат и разберат со сета нивна фаталност и погубност.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Потоа, по некое време за кое Едо не беше свесен, милицијата ги потера селаните назад кон селото така што ја снема немата толпа селани во густото зеленило во кое беше обраснато селото.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
А сепак беше изненаден. Најмногу од тоа што тие беа свесни за она во него.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
И Татко и Камилски завршија со разгледот на првите десет османизми со генерално значење, првиот османизмите со навидум позитивна конотација, а вториот со негативна.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Исто така не беше свесен и за фактот дека малото олуче на тегличката за шеќер го контролираше истекувањето на шеќерот, автоматски се затвораше по млазот на измереното количество.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Но, кога веќе се случи, тие повторно не беа свесни, како што беше тој, дека можност за избор нема.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Не бев свесна, колку всушност се работи за сериозни животни ситуации.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Таа беше свесна дека, ако од негова двегодишна возраст не ја видел, не може да очекува тој да ја чувствува како мајка...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Сврделот на Партијата и на движењето им требаше како топол леб, без оглед на сите негови слабости за кои и бевме и не бевме свесни.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ни самиот не беше свесен кога мина во власта на Нептун.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Не се работи за жена присторена како маж, тоа е вистински маж, и во тоа се состоеше моето откритие, иако за тоа во тоа време не бев свесен.”
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Еден петел, но не кој било петел, туку голема, горда, убава и раскошна птица, која управуваше со кокошарникот, и за тоа нешто беше свесен, за Милан беше симбол на машкоста и власта.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Но, за сето време беше свесен дека оној не ќе може да издржи долго без да доаѓа ваму, без да работи.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Тоа беше нивниот обид да му се доверат и додворат на Шефот.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Знам дека многу ја повредив, но тогаш не бев свесна за тоа.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Ме излудуваа затоа што беа пресметани (и воопшто, Луција беше свесна дека е убава и имаше еден сосема јасно деклариран економски однос кон сопственото тело, чија убавина ја натценуваше токму со тие непотребни движења со кои истакнуваше делови од телото); но мене тоа не ми пречеше, туку напротив, го сфаќав тоа како сигнал кој ми ветува дека некогаш, кога и да е, ќе ја имам Луција.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Тој беше свесен дека тие нивни сфаќања - дека само Германка може да биде достојна да влезе во нивното семејство, "да ја измеша крвта со нивната", се нешто што ќе го понесат и в гроб.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Но, во исто време беше свесен дека не може да се снајде во целата таа ситуација.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Тој беше свесен дека влегува во неприродно друштво и дека ризикува гласови.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Татко со целосно балканска судбина, беше свесен дека излезот од новата митологија за Балканците беше во еден автентичен, реален процес на самоосвестување ослободен од секакви предрасуди на комплексноста на балканските идентитети.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Иако беше свесен дека и тој, со своето однесување, откако се преселија кај родителите, многу се оддалечи од неа.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Тој беше свесен дека човек треба да го напушти животот пред тој него да го напушти.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Мирон Донски, богот на Архивот, еден од најдоверливите кадри на Партијата, никогаш виден со насмевка, со постојано сомничава физиономија, беше свесен дека Водачот му ја беше доверил најделикатната мисија, пресудната битка во штотуку завршената војна.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Всушност, следувањето на чоколада - Винстон беше свесен за тоа - требаше да биде намалено од триесет на дваесет грама до крајот на тековната недела.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Дали уживав и од што ми беше убаво, не бев свесна за ништо.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Татко беше свесен дека за реализирање на оваа идеја му беа потребни повеќе години отколку што претпоставуваше дека ќе живее, па на Климента му рече дека би бил среќен младите ориенталисти да работат на сиџилите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Беше прерано што било да му префрлам и бев свесна дека сум избрзала и дека сум несправедлива кон него.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
И, така, и на вујкото и на тетинот им ја исполни желбата, па сама, без младоженецот, со деверчето зад неа, се избаци по трипати „мокро“ со сите, ама пола од нив не беа свесни дека се поздравуваат зашто „гага“ ракијата си го имаше сторено своето.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Возеа неколку километри нагоре по реката и таа не беше свесна дека погледот речиси не го тргна од бистрата вода што не ја гледаше, туку само ја слушаше како жубори, како што ѝ се чинеше.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Милан се чувствуваше добро и беше свесен за тоа, пријатно свесен за тоа, сѐ додека мачорот не испушти долго и тажно мјаукање.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Винстон немаше никаква врска со организирањето на лотаријата, со која управуваше Министерството за изобилство, но беше свесен ( како впрочем и секој друг во Партијата ) дека премиите во најголем број случаи беа непостоечки.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Татко беше свесен за одговорноста на овој чин, но тој не сметаше, како што ѝ се доверуваше утешно на мајка си пред заминувањето, дека ќе оди подалеку од дру­гиот брег на Езерото.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Со илегалното испраќање на Илона во Италија преку каналот што дотогаш беспрекорно функционираше, почна да се открива играта за која секој од нас на свој начин беше свесен, но никој не можеше да ги предвиди последиците.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Дракче не се плашеше да ѝ се довери, но не сакаше да ја вмешува во опасностите за кои беше свесен.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Но, таа беше свесна дека немаштијата сè повеќе ќе ја зголемува нервозата.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Од сосема нормална состојба речиси неусетно прејдов во онаа другата: бев свесен; моите мисли и чувства беа во склад со таа свест и тој преод беше лесен и јасен.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Таа промена Duchamp вака ја искоментирал: “Во врска со тие мустаќи и со таа брадичка интересно е што кога ги гледате Мона Лиза станува машко.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Мајка беше свесна за цената што ја плаќаше за добиената виза, на што ја предупреди и Татко, но таа си го презеде ризикот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Се чувствуваше непобеден медитерански лав излезен во арената на животот, кој зад себе ја имаше оставена живата творба, туниската држава, која остана модел во Магреб и Франција, за избегнатата колонијална војна како во Алжир, ги избегна крвавите последици од религиозните судири.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Татко беше свесен дека главниот удар му го зададе токму Мирон Донски, уште при првата средба, што беше можеби и причината за неговата болест.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Арафат беше свесен дека на југословенската федерација беа броени деновите, но тој на тоа воопшто не помислуваше, ниту сакаше да верува, како што не можеше да не верува на своето враќање во Палестина...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тој беше свесен дека изборот на (безопасните) балкански ориентализми што го правеше со Климент Камилски, ќе можеше, покрај другото, да послужи за показ на балканските ориенталисти и балканолози да трагаат по тоталитетот на балканскиот историски процес што нему тешко му успеваше во неговата незавршена Историја на Балканот низ падовите на империите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но, за жал, и самиот беше свесен дека одговорите лежат само во добрата волја на Рада.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Сите беа свесни - тоа што се случи со Марија беше страшно.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Луѓето често ми велат дека се свесни колку тие раце се талентирани. често ги држам прекрстени и така.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Тоа успешно се вкоренуваше во новата почва, макар никогаш дооткорнато од родната земја. Тој беше свесен дека не постои враќање од егзил... ***
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Бев свесен дека ова патување требаше да значи и еден вид отворање, ширење на Татковата душа отаде границите кои постојано се појавуваа пред него.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Не беа свесни дека со тоа ја поддржуваа матрицата на светскиот јаничаризам на империјата на новите времиња: новиот јазик за сите требаше да ги потчини малите, да направи од малите јазици негови сателити.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Беа свесни дека делата биле пишувани во текот на некогашната борба и јунаштво за поттик и пример, но сега тоа не можеше да важи за сегашните, а уште повеќе за идните генерации.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Махмуд Дарвиш беше свесен дека пред себе нема љубопитен новинар кој би го искористил неговото присуство за ексклузивно интервју туку човек, писател и поранешен дипломат кој ја споделува на еден посебен начин судбината на неговиот народ, како дел од човековата судбина...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Виктор стана. Поточно тоа станување личеше на скок за кој неговиот изведувач и не беше свесен.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Бездруго, беше свесен дека ние стапувавме во новиот круг на јаничарството, ја менувавме земјата, н очекуваше ново владеење, прилагодување на нашите животи во новите времиња, далеку од семејното огниште, каде што остана Баба со отворената врата, затворена од границата.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Беше свесен за својата грдост, за својата несмасност, еден врзоп од коски во нечиста долна облека, седи и плаче под острата бела светлина: но не можеше да запре.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Како аполитичен студент од педесеттите години не бев свесен за ова - но од денешен аспект гледам дека сум се обидувал да излезам од дилемата што повеќето од нас писателите од тоа време ја имавме.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Арафат во себе беше начисто дека беше дел од израелскиот политички фолклор, во кој улогата како претседател му беше строго ограничена.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Секогаш беше подготвена да ми прости за сè што правев за да ја оствариме целта, а тоа го правев и тогаш кога бев свесен дека ги кине најчувствителните нишки на нашата интимна врска.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Бев целата некако збунета, но бев свесна дека убаво изгледам.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Освен можеби оние вечни осуденици, спомените.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Мајка беше свесна дека, од распоредот на Татковите книги, најмногу ќе зависи насоката на нашиот балкански егзил или, како што милуваше да вели Татко, на идните патишта во балканскиот лавиринт.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Тирана и пред тоа беше свесна дека и станавме камен обесен на врат и поита да побара од Москва да најди решение. И го најде.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
И овојпат беше превкусно, но бев свесен како повторно ќе ги закочи моите и онака мрзеливи црева и при секоја помисла на ова одново и одново се препотував.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Едо не беше свесен колку добро разбра што му рече Марко, колку длабоко овие зборови вникнаа во него и долго ќе го озрачуваат влијаејќи врз формирањето на неговиот карактер.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Но сѐ уште не беше свесен што се случи. Сѐ стана наеднаш.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Но, исто така, беше свесен дека во дворот никогаш не видел толку многу кучешки измет.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Не беше свесен дека Сузан и Ренди се качиле да си легнат.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Јас не можев да бидам сигурен за вистинските причини на доверливата отвореност, длабока искреност и непосредно пријателство на големиот палестински раиз, кога и самиот бев на крајот на мисијата на една земја на која се наѕираше блискиот крај.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Можеби ќе беше најсреќна што порано да се вратам, да ги споделам последните години на нејзината осама.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И самиот не беше свесен дека станал дел од нив. Дека, тоа и беше...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Секогаш бев свесен за своите раце... но, првата работа што на мене ќе ја забележите е мојата кожа.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Во гестовите имаше манири на жена од повисок ред за кои таа беше свесна, но нив им придаваше некакво значење само во врска со сознанието дека со таквото однесување за другите беше поинаква, необична и интересна.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Каков тоа распор требаше да се зашие?
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Татко беше свесен дека потрагата по чистите јазици е облик на утопија која брзо се судира со природноста на еволуцијата.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тој ја држеше за рака, а таа беше свесна дека нејзе ѝ зборува, ѝ говори, ѝ глаголи за патот што им претстои.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
И Климент Камилски беше свесен дека јазиците биле и може да бидат бојно поле на многу народи и дека со чистењето само на опасните зборови би можело да дојде до спасување на народите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Секогаш бев свесна за своите физички и карактерни мани.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Овој пат беше свесен за неговата решителност.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Тој не беше свесен за ништо друго освен за празнотијата на страницата пред него, за чешањето на кожата над глуждот, за трештењето на музиката и за лесното пијанство предизвикано од џинот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Сите беа свесни дека Рада уште одамна ќе заминеше со Томо да не беше во прашање случајот со Ана, која по секоја цена го избегнуваше сместувањето во некоја психијатриска установа.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Потоа ползејќи пак се врати на местото каде што рибаше со четката и со едната рака на половината, а со другата држејќи ја четката, продолжи да го трие подот и уште посилно да плаче.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Марша беше свесна дека Хелвиг не ќе може лесно да донесе одлука.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Татко во комплексното значење на касметот, како судбина, како фаталност, имајќи го на ум постојано својот ракопис за Историјата на Балканот низ падовите на империите, извлекуваше поука дека природна судбина на секоја цивилизација на Балканот била да се извиши, потоа да се распадне и на крајот да се разнесе во прав.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Бродот испушти долг, тажен пискот во маглата; ако замине, утре ќе биде на море со Франк тргнати кон Буенос Аирес. Имаа резервирано билети.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Даниел возеше како робот, управувајќи со воланот со посебно чувство, за кое не беше свесен.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Винстон беше свесен за некаков тежок апарат што се дотуркува зад неговата глава.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тој беше свесен дека го беше напуштил затворот на универзалниот егзил во кого светот му беше маневарско широко поле за потрага по својата татковина, за да заврши во еден друг наместен затвор.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Она, што се случи со него и со волкот, не можеше да не го потсети на сето друго, што се случуваше околу него, од сите негови страни, и сега, наеднаш тој веќе беше свесен што можеа да значат и сите оние несфатливи прострелкувања на вртенестите прилики, што сновеа и пресновуваа сето време по сивината меѓу стеблата на самиот раб од неговото сознание.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Таа како да ни ја пренесуваше и сета земска љубов, без да биде и самата свесна за тоа, кон нас и кон неа самата. Сигурно за тоа не беше свесна.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Очигледно не беше свесна дека љубовта се јавува во различни облици и нијанси.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Јас во секој случај веднаш бев свесен дека Екстратерестријалната организација преку тоа UFO ми сигнализира дека контактот е воспоставен.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Татко беше свесен дека немаше назад, но и напред беше неизвесно! Требаше бездруго да ја минат линијата на замислениот јазичен рубикон...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Вие го напуштивте во 1993 година не согласувајќи се со договорите од Осло...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Мислам дека Нинослав наивно влегуваше во играта или: на почетокот тој не беше свесен за тоа, а кога ги разбра работите, веќе беше доцна.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Но бев свесна за разликата во годините и за големата пречка неговата мајка, која веднаш ми стави до знаење да го оставам нејзиниот син.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
" рече стариот професор пред да биде свесен што рекол и заборавајќи да погледне кон госпоѓата Гологанова за која не знаеше што мисли за сето ова што се случува помеѓу него и кучето, иако беше свесен дека таа е лицето што го има правото на одлучување.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Прво не бев свесна.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Тој просто не беше свесен колку неговото его е поласкано.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Тој беше толку длабок во својата генијалност што гледаше напред, беше свесен за моќните промени што ќе се случат по неговиот живот.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Беше свесна за патријахалноста на Ѓорѓе. Го ценеше тоа кај него.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Тој беше свесен дека внатре, длабоко во него, требаше да се минат уште многу други, за нас непознати граници, кои ги откривавме подоцна во животот, кого него го немаше.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Беше свесна дека е убава, но сепак не беше задоволна од својот изглед: челото ѝ се чинеше премалечко, очите темно кафени, а не сини, линиите на телото ѝ се чинеа преизразени...се разбира претеруваше, тоа беа некои нејзини бубачки во главата, какви што си имаше секоја девојка на таа возраст.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Вратен на Балканот, со судиско-кадиската диплома на Отоманската Империја, тој беше свесен дека ќе се соочува со уште една мала Отоманска Империја која беше далеку од реформите на Ататурк и од лаицизацијата.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Онаа густа топлина, онаа топла, мека болка, сега го заплиснуваше при секое ново и заедничко нивно пречекорување, а еднаш таа не можеше да не почне да му се насобира во грлото и тука да го грее, да тлее меко, згуснувајќи се, сѐ додека не беше свесен како тоа почнува и да му се тркала по двете страни од лицето надолу, кон слепоочниците со еден ист таков жежок и мек допир.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Но за Дарвиш не можеше да нема одговор за било кое прашање кое се однесуваше на неговите односи со Арафат.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Татко беше свесен дека Мајка, на некој начин, се жртвуваше, во бракот со него, кога влегуваше во патријархалниот лавиринт, имајќи си ја како утеха љубовта кон Татко, кон своето семејство, кон своите чеда.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Разврската се одвиваше неочекувано брзо.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Или воопшто не беше свесен што се случува, сметајќи ја само за своја, и полагајќи право и на нејзината страст за друг?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Тоа надоаѓаше во неговото тело во некакви спори налети, од кои се чинеше како по сета кожа да му избиваат некакви црвени безболни пликови, беше свесен дека тоа мускулите во него умираат.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Другарот Чапаев, и самиот студент по правни науки, беше свесен дека судството, како витална оска на новата држава, ќе мора да се темели врз стручност, врз знаење и врз искуство.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Не бев свесен што е тоа што ми се случува, знам само дека се чувствував како потурен со помија. А и бев.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Рацете на Круме Волнаровски му беа залепени со дланките и спуштени меѓу колениците (имав впечаток дека рацете му беа во силен стисок меѓу колениците, за што тој, најверојатно, не беше свесен), а главата му висеше напред така што од мојата страна можев да му го гледам само левиот образ и дел од темето во сиви нијанси како лишај на кутнато дрво.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Од друга страна, Марија беше свесна дека поголемиот број од злосторниците кои ја воделе војната, веќе одамна ги нема.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Всушност, така јас и моите посетители станавме една група која неополномоштено завлезе во едно многу деликатно прашање, и така јас самиот влегов во ризик за кој, сѐ додека не се случи најлошото, ни од далеку не бев свесен.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Татко беше свесен за опасностите што ги криеше нивното заедничко патување во Италија.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Татко беше свесен дека, на Балканот, деспотскиот и ропскиот менталитет никогаш нема да исчезнат сосема.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Макар што долго време минав на подготовките во СИП, како и во воената школа во Бањица кај Белград, бев свесен дека нема никакви рецепти за дејствување, за снаоѓање во вакви ситуации.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Не беше свесен со што се соочува сѐ додека не седна на гола земја таму некаде меѓу грмушките.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Таа не беше свесна дека кај многумина од бегалците, кај оние што оставија некој свој близок во рамната земја, напика мисла што рие како црв во нивните глави дека кога тогај нивните мртви мора да се преселат во нивна близина - тука, во Македонија.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Всушност таа ми има речено дека сте дамнешни пријатели? – Го реков ова а притоа бев свесен дека овие зборови требаше да бидат еден вид благодарност поради неговото заземање околу нејзините очи.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Палигоров беше свесен дека, сепак, Донски не можеше да оди подалеку, да биде против сешто и против секого.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Во заднината на неговата мисла беше свесен за тоа што го стори и зошто го стори.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Никогаш немав доживеано нешто слично иако бев свесен дека тоа се случува.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
А да го стореше тоа, беше свесен дека ќе ги разгореше непријателските апетити на своите дежурни непријатели од емигрантските и од јаничарските ешалони.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Ѓорѓија беше свесен за ова и се чувствуваше многу несигурен, затоа што кога ќе го упатеше погледот накај нив, знаеше што мислат.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ирена го влечеше како магнет, тој не беше свесен за тоа.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Тогаш не бев свесен дека сите мои тежини легнувале во срцето на мајка!
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Моите родители починаа на 80 години, нормално, ми беше жал, многу си ги сакав и почитував, но, сепак, бев свесна дека дочекаа убава старост.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Беше сам, пред своето големо откритие за чии димензии, во мигот, беше свесен само тој.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Пред конечно да ги прецизираат поединечните и општите обврски, Татко неочекувано рече: Ние мораме, мој Камилски, да ја завршиме нашата потрага, со областа која најмногу го опфаќа некогашниот живот, нашиот живот, животот воопшто!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тој одговори: - Арафат со мировните преговори и договори во Осло, со избраните израелски миротворци, од тој период беше свесен дека тој го правеше само првиот чекор во своето враќање во Палестина. Другите чекори беа препуштени на судбината...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Љупчо стоеше занемен. Не очекуваше да му се противставам.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Беше свесен дека се нагрби да се бори и конечно да се пресмета, според него со најопасните зборови, како што се јаничари, курбан, башибозук, курбан, башибозук зандана и кодош зандана, кои беа сѐ уште во жива употреба во балканските јазици и често менувајќи ја пошироката употреба, не ја менуваа суштината, опстануваа, дебнеа демнеа како неочекувана опасност.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко беше свесен дека, за реализирањето на оваа идеја, му беа потребни многу, многу повеќе години одколку што претпоставуваше дека ќе живее, па на Климента, внимателно, му рече дека ќе биде среќен ако младите ориенталисти работат врз тој проект.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Беше свесна за безизлезноста на ситуацијата. Работите сосем се изменија.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Поради убавината на градината Раиз беше свесен дека запира една силна, неприродна љубов...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Можеби затоа што не бев свесна како е кога ги немаш.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Не беше свесна дека тој е тука сè додека тој не застана до нивната маса.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Таа беше свесна дека е привлечна девојка, но сепак тие довикувања правеа да се чувствува малку непријатно.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Но за жал бев свесен дека не располагам со многу податоци што бездруго ќе ја збогатеа таа вистинитост.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Знаев, бев свесна дека секоја жена со себе носи најмалку две големи лузни од вакви мажи каков што беше Стомачето.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Подоцна тој заклучи дека знаците за кои тој уште не беше свесен спотнаа некоја соодветна сила во него која толку многу се раздвижи што тој мораше да стане свесен за нив.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Малку се сепна од него, но сепак го пушти да излегува, продолжувајќи да останува онака отпуштен и дури после, откако замолкна, беше свесен дека она беше само уште еден вик во Белата Долина, сличен на сите оние завивања надвор, сеедно што беше тоа негов глас.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Тој беше свесен дека во отоманските ракописи, во сиџилите, почива најмногу балканско време.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Сите повеќе- помалку беа свесни за присуството на жената (проклета да е, ги задржа!), единствено Мартин вистински го согледува - во себе - целокупното нејзино присуство додека лифтот пак тргнува грабајќи угоре.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Тој не можеше да ги следи бројките, но беше свесен дека тие на некој начин се причина за задоволство.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Нешто како ветар кога влегува во шума, меѓу суви лисја.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
XVII Грешеа, о колку грешеа тие, на кои требаше да им се прости зашто навистина не беа свесни што правеа, и кои како делови на една човечка машинерија, беа претво­рени во бесвесни инструменти, свесни само да остварат само дел од посочената цел.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Исто така, беше свесен дека меѓу неговите родители и Марија нема помирување... До крајот на животот.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Потоа тој почна да излегува од скривалиштето во вечерните часови поради што јас го укорив на што тој исто така не обрна никакво внимание иако беше свесен дека може да не провали и нашата задача да биде неизвршена.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Но тие и така мадро си седеа да не носат модро: знаеја дека прават хумор во бесконфликтно општество, беа свесни дека можат да ја критикуваат само соборената класа и дека нема ништо смешно во новата работничка што се регрутираше од селската сиромаштија, им беше укажано на недопирливите теми и имиња - сето тоа тие го имаа во малиот џеб, па сепак од некаде вадеа хумор, од ѓон цедеа лој.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Епилог Татко беше свесен дека реалниот излез од Балканот, уште многу години ќе биде невозможен.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
А.А., беше свесен дека најтешка задача во создавањето на поставката на Атеистичкиот музеј имаше со елиминирањето на исламската религија од душите на луѓето, од близу три четвртини од населението во Албанија.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Но, во исто време беше свесен дека се наоѓа на сосема нов терен, во непознато ловиште.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
„Ме одведе до Велес со џипот. Ете, тоа се случуваше“, рече, иако и самата беше свесна дека паузата што ја направи додека го смисли одговорот беше предолга и ѝ даваше на ситуацијата сјај на раскошна лага.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Сечи на една страна - фикусот избиваше одмазднички на другата.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Беше свесна дека сето тоа за кое зборуваа може да се оствари, но не веднаш... А можеби и, не наскоро. ***
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Се разбира, со тоа не беа исцрпени сите области, но компромисот беше неизбежен, обајцата беа свесни дека не само што не ќе стигнат до уште стотици заемки, туку нема да опфатат и други недофатни области.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Како да бев и јас во залетот на кривата на мојата дипломатска амбиција, макар што бев свесен за лимитираната улога на амбасадорот, со кого вешто раководеше Централата, а го надгледуваше семоќниот шифрант Петар Иваз!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Зошто не беше спремна со мене да ги сподели?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тие беа свесни дека во нив ќе гледаат донкихотовци кои водат лажни битки, без да сакаат да ги разберат, а најмалку да ја прифатат нивната мисија.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Јас бев свесен за тоа, како што бев свесен и за мојата ситуација што беше идентична со нивната, бидејќи сите заедно бевме влезени во иста игра.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Татко и Камилски беа свесни дека присуството на турцизмите во балканските јазици означуваше посебен феномен, означуваше олицетворение на еден балкански јазичен менталитет кој бил одржуван со векови.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Најверојатно, од мали беа свесни дека еднаш, кога – тогаш, ќе бидат фатени и бутнати во рудничка јама.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Не бев свесна што се случува, како робот одев по докторката.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Со една мала забелешка: бев свесен дека не смеам да се залажувам со површниот заклучок дека станувало збор за знак или најава преку која некоја непозната сила се обидува да ми ја подотвори вратата на шпекулациите овозможувајќи му на она што еднаш веќе протекло повторно да се врати и да ми се придружи...
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Па и тие немаше да се враќаат ако не беа врзани за нас со златниот конец на сеќавањето…
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Татко беше свесен дека според научните сознанија говорните јазици на Балканот беа поделени во три големи семејства: фино-угриското коешто беше претставено со унгарскиот јазик, фамилијата на турско-монголските јазици, во кој доминантен беше турскиот и на крајот сите други јазици кои $ припаѓаат на големата фамилија на индо-европски јазици.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Елизе Реклус беше речиси фанатичен противник на инвазијата од англиски зборови во францускиот јазик, но и тој беше свесен за неизбежноста на процесот, кој во некои времиња бил посилен, а во други послаб.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но и обајцата беа свесни дека уште многу копја, односно пера, ќе се кршат во иднина за одредување на неговото место во историјата на народите на Балканот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Не беше свесен како потоа се нашол во своето ателје, сам, но знаеше дака тоа е единственото место каде што можел да се најде.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Таа беше свесна дека, по раскинот помеѓу Сталин и Тито, ќе настанат и среќни и тешки времиња.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Имав чувство на стрептеж, во таа летна ноќ, дека одам во пресрет на некое случување за чија природа не бев свесна.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Сѐ уште не бев свесна што воопшто ме спои со него.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Сталин не беше свесен, размислуваше Татко, дека со тоа успеваше само да го забрза ритамот на жртвувањето на невините поданици на својата империја.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Беа свесни дека им претстои голема макотрпна работа на која тешко ѝ се гледаше крајот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Бираше истите да бидат на ластик зашто беше свесна за своето ширење.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Таа беше свесна, но и среќна, дека Татко сега не ја изразуваше грижата заради заминувањето, макар што за нас, децата, сепак се работеше за заминување, за можна мала преселба, навистина до блиската Битола, но тоа беше, според мудрото Мајкино објаснување, заминување заради останување.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Не беше свесна кон кого се упатени, но откако со тешки маки ги отвори очите, пред неа седната на креветот ја препозна Јана која со газа ја бришеше потта од нејзиното чело. ѝ ги избриша и солзите кои се слеваа низ восочно бледото лице.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Прости ми другар Даскалов и веднаш речи ми дека не треба и не смеам да заборавам оти во животот никогаш ништо не се враќа.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Иако сега беше свесен дека биле привид, сепак, тие денови тој ги имаше како најсреќни во својот живот.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Тогаш не бев свесен за она што сега ми изгледа логично: на полицајката Ема и нејзиниот претпоставен во Одделението за анализа Нинослав, не им остануваше ништо друго, освен да ми го свртат грбот токму кога Илона си заминуваше.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Разбирливо, беше свесен колку неговата помисла е дури и повеќе од бесмислена и тоа му стана толку смешно, што речиси гласно се насмевна, а кучето ја заниша главата, трепна со очите и на господин Гроздановски му се пристори како тоа сожалувачки да му рече, „Не биди наивен!...“
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Бургиба беше свесен за својот трагизам како и секој смртник.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Но, истовремено, беше свесна дека ако таа сега каже нешто лажно, тој веднаш ќе осети. Молчеше.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Винстон беше свесен дека тоа не се мислеше сосем сериозно, но на некој начин се вклопуваше во генералната идеологија на Партијата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
И тој дури и мисијата за опстанатите османизми во балканските јазици со својот пријател Климент Камилски ја сметаше за скромен прилог во новата балканска свест, која требаше и на тој начин да им се пренесе на новите генерации, на нивните потомци.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
За тоа повеќе бев свесен накнадно, соочен со одмаздата и преземањето на власта на конзервативните ако не и назадните сили, посебно на универзитетот.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Препуштен на читањето на сиџилите и на сите други книги што ја прошируваа вистината за сиџилите, Татко беше свесен дека, во исто време, ја избегнува и својата можна несреќа во егзилот.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Климент Камилски, трагајќи по најуверливи докази во отворените и прелистувани книги за јазиците, беше свесен дека уште од антички до денешни времиња не престануваше утопијата во европската култура да се открие заеднички јазик за сето човештво.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Макар што на Македонците им е доволно само раздобјето Од Александар Трети Македонски до Цезар Македонците не го фермаат многу многу Некој си Калигула таму и особено неговиот коњ Кај го давале Македонците Букефал За некаков дртав коњ на Калигула Спроти императорот и коњот велеа Македонците Никој не велеше спроти императорот и аеродромот Што е знак дека Македонците сепак беа свесни Дека никогаш нема да имаат аеродром спроти Александар Велики Ама напатени од многу посегања врз минатото и иднината Си велеа поарно мало аеродромче со големо име Ем големо ем наше си велеа Македонците Отколку голем аеродром со туѓо име што се пишува на латиница
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Знаеше дека се такви и од сета игривост што ја имаа, во нивниот синџир беше собрана игривоста на целото тоа разденување, таа ги исполнуваше нивните само привидно стамени и одмерени движења, знаеше дека уште следниот миг дури да трпнеш можат да исчезнат, како изветреани, знаеше дека може да ги исплаши само едно мало сомнително раздвижување на воздухот, што не дошло од нив, бидејќи беа свесни дека се сами на тие своти вишини, дека тие се само нивни.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
За жал не располагав со доволно умеење оваа благодарност поконкретно да ја изразам.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Стево Трајчов се обидуваше да го праша нешто својот адвокат кој набрзина внесуваше белешки на листот истрган од папката со материјали од истражната постапка.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
” Маргина 34 93 Ова беше прв пат Ренди да ја спомне ногата, иако Дејв гледаше од начинот како Ренди се однесуваше последните неколку дена - воздржан, дури сталожен - дека тој беше свесен за состојбата.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Грот: Колку беше свесен за андерграунд експлозијата во доцните 60-ти? !
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Игор Лозински беше свесен за големата љубопитност на својот ученик.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)