бил (гл.) - наслика (гл.)

Оригиналот, сум чул, бил насликан на дрво многу оддамна.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Овдека, во Лазарополска црква, во која Ѓурчин бил насликан како јава на коњ, се чувала Ѓурчиновата сабја (лекувала од уплав, им ги олеснувала тешкотиите на родилките и тешкотиите при умирањето на оние кои грешеле во животот) и книгата, во ракопис, што сам тој, Ѓурчин, ја напишал за себе и за својот живот, а во која ги споменувал и нив, жителите на Потковицата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
И бидејќи бил насликан на сферична површина, си можел да застанеш каде сакаш во таа одаја, а тој сѐ така еднакво и од секаде те гледал со своите ситни очи, со црнки во нив како кај мачкиниот род.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Имено, претсмртните ливчиња на отец Мида велат дека таванот на одајата, од десната страна на книгата, завршувал со сферична купола, мала апсида; во таа сферична купола, како мало небо, се наоѓало најчудното нешто што постои на овој свет: овална фреска на која бил насликан – нечестивиот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)