бил (гл.) - добар (прид.)

„Но, луѓето им даваат на дрогите преголема важност.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Според она што го зборуваат, сѐ зависи од таблетата. Ако вечерта била убава, тоа е затоа што таблетата била добра.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Податочната ракавица (data glove), која што овозможува влез и во уметничко кодираните виртуелни светови (во смисла уметност на виртуелните машини), е главен интерфејс во технологијата на виртуелната вистинитост, таа нагласено го аплицира допирот дури и при trip-от по паралелните светови.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Но, со оваа апликација никако не смееме да си правиме привиди за природата на допирот, што е инвестиран од страна на таа софистицирана технологија, како тоа да бил добриот стар, значи лош, вулгарен, непосреден допир што граба во „исполнетото” и е наменет за допирање на „материјално згуснатото”.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Трема (Stage Fright), 1950г. •Зошто не ви се допаѓа овој филм? •Хичкок: „Кога се појави книгата многу книжевни критичари напишаа: „Овој роман би бил добар филм за Хичкок”.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Многумина се жалеа што ретроспекцијата на почетокот од филмот беше лага.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
АНЃЕЛЕ: Ако му била добра работата. Зависи од тоа што работел. И али умеел да чува.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Ѓурчин победил, му ја отсекол главата, ја ставил в зобница и ја однесол во Солун кај Лобуд-паша (со кој Ѓурчин бил добар пријател) бидејќи знаел дека неговата глава била уценета од турските официјални власти.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Даскалов се насмеа и ми подрече дека сум бил добар измислувач на утврдени природни појави и дека сум одличен изведувач на експерименти за децата од пониските одделенија.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Значи, кога помислив дека косата и уште незнам што друго од моите сопствености сторија обид да ѝ се придружат на молњата, главата си ја пикнав во дланките а потоа главечкум отрчав до Пребег за да се напијам вода и да си го повратам во живот сувото грло, но таму ме пречека оној матнеж и лудување на водата, што веќе ги спомнав.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Што се однесува до мене јас вистински верував во она што се случи во моментот на поминувањето на спомнатата огнена топка!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Му реков на Дасакалов: - Ако, нека, јас и не очекував од тебе дека ќе заборавиш барем за момент дека си даскал, но те молам да имаш предвид дека токму животот е најдоброто училиште.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Терористите“ околу ЦК знаеле дека гемиџиите не биле добри со Иван Гарванов, но и покрај тоа, не преземале ништо против нив.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Инаку, сите биле добри ученици, но тоа “ќе се арчиме“ сосем ги преокупирало и нивните мисли, ги пренасочило кон револуционерна акција.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Според него, бидејќи решиле „да се арчат“ велешките младинци, иако биле добри ученици, започнале да бегаат од училиштето и да скитаат покрај морето.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Му го кажал она што го знаел – го родила девојка која тогаш имала петнаесет години, се викала Гертруда, и во тоа време, пред осумнаесет години, живеела на улица која Рајнер ја имаше запишано на парчето хартија кое го држеше во раката.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Рече дека ден пред тоа запознал галерист кој бил добар пријател со човекот кој го нарекуваше свој татко, човекот кој го беше одгледал.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Миодраг Булатовиќ бил добар пријател со Иво Андриќ. Честопати заедно оделе на прошетки.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
„Имал среќа“ се велеше и за некој кој за влакно ја одбегнал смртта, не затоа што бил добар човек кој вредело да поживее, не затоа што на време закочил, или затоа што не се колебал да повика пожарна, туку затоа што бил следен од тој невидлив дух кој му го покажувал патот, оној истиот кој ни става чадор во торбата кога почнува да врне, кој го отвора зеленото светло кога брзаме, кој прави на улица да се судриме со луѓето кои сакаме да ги видиме а да одбегнеме други, кој со нашата рака ги влече правилните животни потези, со еден збор, кој ни помага сѐ да биде како што треба.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
- А, видете! Јас морав од други да го дознаам вашето, нема што, и двајцата сме биле добри истражувачи.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Вас ве побарав зашто слушнав дека сте биле добар работник“.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„Се надевам дека не станува збор за нешто нечесно“, се осмелив да речам, наведен на таква мисла поради таинствената атмосфера.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Таа идеја силно ќе влијае на промената на историјата во светот, се надоврза Татко, Турците, од азиско потекло и како номади, биле добри коњаници, но слаби пешадијци.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Бидејќи јас не се осмелував да се поместам, таа го фати со едната рака за ременот околу вратот, и со другата почна да го чеша зад ушите, сѐ така говорејќи му дека бил добар пес, убав пес.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Инаку ќе ни се смеат гостите и ќе прикажуваат дека не сме биле добри домаќини.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
- Се начека - слушнавме и тројцата, но тоа не беше обраќање што бара прошка или нуди објаснување туку во него како да беше натрупано еден посебен вид самосожалување; обраќањето навистина потсетуваше на џгура од надеж што пред да прегори можеби и била добар јаглен.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Таму лошо се хранел и климата за него не била добра.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Не, ни на крај памет не ми иде да поверувам дека таа госпоѓа се збунила, или што е уште поневеројатно, дека се загубила.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Ако ѝ биле добри намерите зар ќе постапила така?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Ако Тој беше семоќен како Тој би бил добар доколку Тој е одговорен за создавањето на такви страдања?
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Можеби Бог не можеше да помогне. Но како тогаш би бил семоќен?
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Рибарот знаеше, иако со мало искуство во други краишта, дека човекот од друга средина станува веднаш посебен во новата: ако таму бил зол, овде е интересен, ако таму бил добар и наивен, овде е под сомнение, ако таму бил изложен на подбив, овде е прифатен како знамение: и дека најпосле, дури и посебноста во неговата средина овде може да важи за нормална појава.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Ја одмерувам од глава до петици и си мислам, е богами со тебе тешко дека би се дружела, види се каква си.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ја гледам и си спомнувам, еднаш мајка ми ми рече: „Да можеме да сме на иста возраст, мислам дека би биле добри другарки ние двете”.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)