брка (гл.) - негов (прид.)

— Сѐ под нож, море, ова да се кладе! Семе да не остане од овој писмилет! — му се испушти од грлото, а брадата и косата му се наежија и засугравија од гнев.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Тој сега стоеше на високо и под себе гледаше непокорна раја шо се дигнала да го брка неговиот падишах, а преку него и самиот алах, та затоа сите му беа мрски и недостојни за неговото внимание.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ќе и забериме и за една ноќ ќе му и теслимиме на Јована во Пчишта, а тој веќе од тамо натака ќе си а брка неговата работа.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)