види (гл.) - рака (имн.)

Проклет да бидам, се спушти крај неговото постелче, видовме рака му стави на челото, нежно го помилува по осакатеното лице.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Ибн Тајко си ги виде рацете како му треперат.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Лево горе за момент не се слушаше удирањето на казмата. Кога погледнав подобро натаму, ги видов рацете на Јована како се подаваат меѓу гранките на сливите магарешки и пофаќаат од крупните плодови.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Дента кога го сретна Даниел, таа прво му ги виде рацете пред да му го види лицето и се одушевуваше од тие цврсти и силни раце.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Кога, по кој знае колку време, се освестив, ја видов раката како дрочна пијавица, надуена гасеница.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)