викне (гл.) - двајца (бр.)

Тој судијата, некој умен човек, ги викнал двајцата, ги прашува, ама тоа пак тоа: едниот вели му дал пари на другиот, а другиот вели дека никакви пари не видел.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Уште првата ноќ по муслиманскиот погреб во новата џамија на ибн Бајко, Тодора викна двајца кулукчари и тие го откопаа од пресниот гроб телото на Петрета.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
- Ех, - рече Ѓорче, - златната жолтица железната врата ја отвори!
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Брате Ѓорче! - Брате Даме! - викнаа двајцата посетители.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)