викне (гл.) - изненаден (прид.)

Таа срипа како попарена: - Што ти паѓа на памет? - викна изненадена.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Царот потоа нареди: „Викнете го џелатот!“ „Што е ова?“ викна изненадениот летач.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)