влета (гл.) - в (предл.)

Кога се разбуди, го чу езерото како рика и како бие со брановите на ѕидот; стрчна на прозорецот, но тој од силните удари на брановите по ѕидот, се заниша како при силна експлозија, пукна, се здроби и ветерот му влета в лице на Бандо опсипувајќи го со јадри капки дожд.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)