вмеша (гл.) - во (предл.)

Такви какви што се, Мики и Мелори им се потребни на тројца луѓе: Бесчувствителниот детектив (Tom Sizemore) се надева дека ќе ги зароби овие никаквеци и можеби ќе напише бестселер за нив.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Ете го идеалниот рецепт за лудата Стоуновска парабола за алчноста и злоупотребата.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Кога овие деца тргнуваат на пат, самиот ѓавол се вмешува во патувањето.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Го слушав Татко како, прв пат по толку години, се вмешува во обичната, во дневаната историја која на Балканот можеше да нишани кон кого сака и од каде сака...
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
- Какви се сознанијата од внатрешни за неговото однесување во нашата земја? - повторно се вмеша во разговорот секретарот Зафиров.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Не само дека врши свештенечка работа, и не само дека е Акиноски, туку и дека прв тој од сите Акиноски излезе од Имотот, се вмеша во работите на Потковицата и повеќе од десет години ја закрилува со својот ум, со своето богатство и со честа што му ја имаат и тука, во Потковицата, и надвор од неа: во Прилеп, во Битола па дури и во Солун.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Ако сѐ до 1943 година меѓу Воениот кабинет и СОЕ постоела „усогласност“ во однос на помагањето на движењето на отпорот, од 1943 година на сцена стапила политиката и уште едно државно тело кое се вмешало во односите меѓу Воениот кабинет и СОЕ.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Сите сфатија дека зборува за вчерашната битка и никој не се обиде да му се вмеша во зборот, ами слушаат: - Од осакатените борови ко солза тече смола и од лисје лепи венци и ветерот ги постелува врз земјата што гори...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Мошне мудро се вмеша во разговорот за да им го одвлече вниманието на Саво и Снеже им го одвлече од темата за Бечеј, Нови Сад и Качарево.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Парадоксално, безличен е токму затоа што во себе го впива секој лик кој ќе му се испречи на патот, и кој на тој начин дрско му се вмешува во неговото дело: го вшмукува секој здив на децата, кучињата скитници и пирошките со сирење во Луна паркот; во замислениот нотес го регистрира секој телесен гест кој укажува на наклоност помеѓу двајца - погледите разменети на соседната маса, подолги од оние кои вообичаено се фрлаат на соговорникот колку да се увериме дека е уште тука, благиот допир со раката по нечиј грб, кој треба да внесе малку утеха во чинот на разделбата, и да влее повеќе сигурност во шансите за следна средба; се обидува да го толкува и најбесмисленото дрдорење на водителот на утринската програма и со внимание да ги следи соопштенијата за безбедноста на патот; во себе собира сѐ, како фрижидер за длабоко, како количка на старо купувам, како црна јама...во сето тоа барајќи некаков заплет, некаква приказна, некаква смисла.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Дракче не се плашеше да ѝ се довери, но не сакаше да ја вмешува во опасностите за кои беше свесен.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
КОСТАДИН: {Се вмешува во разговорот).
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
ЗАФИР: (Му помага на Костадина).
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Во тој миг отец Стефан ја направи најголемата грешка, оти се вмеша во одбрана на отец Пелазгиј.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Вистина, тие не ги познаваа загинатите овчарчиња, но настанот беше толку потресен и толку грубо се вмеша во нивниот весел, безгрижен престој во планината, што и ним ништо не им се милееше.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Нумо, заради тоа што првиот пат се вмеша во навалицата која го преврте и почна да го гази, сега си стои настрана и никако не може да ја здогледа кабината на камионите.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
„Не знам. Секоја судбина е приказна за себе,“ рече Клара.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Тогаш и жртвата што ја прават некои мајки за своите деца не е жртва, затоа што она што го прават, го прават за себе, за нешто што го доживуваат како дел од себе?,“ се вмешав во разговорот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тој генералите ги поистоветуваше со татковците на аргентинската независност и веруваше дека офицерите се “единствените господа сѐ уште кадарни да & служат на татковината”.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Како што Леополдо Лугонес, водечкиот аргентински писател во 20-ите години, ја охрабруваше војската да се вмеша во политичкиот живот и да ја преземе власта Margina #32-33 [1996] | okno.mk 209 за конечно земјата да биде водена како војничка касарна, така правеше и Борхес.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тие господа сега се зад решетките, ги судат цивилни судови и ги судат аргентинските закони.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Борхес не можеше да најде ниту мир, а камоли национално признавање во таа измачена земја во потрага по својата душа.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)