вовлекува (гл.) - во (предл.)

Маргина 37 11 Маргина ~ - елеменши ~ на самосвесш ~3 Владимир Сорокин Можности Кога денот се ближи кон квече­рина, кога темното септемвриско небо зрачи со студенило и рамно­ душ­ност, а црните подруми - со здо­­дев­ност и јад, и несакајќи поч­ну­ваш да го забележуваш трепере­ње­то на своите бледи раце, сфа­ќајќи дека тие воопшто не треперат од влажниот, леден ветар, кој се вовлекува во коските, вкочанува, боде...
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Чувствуваше како високата позиција сè повеќе го вовлекува во себе, па наместо со децата и со неа, тој се преокупира со задржувањето на функцијата.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Иако не беше пресреќна со местата, таа со радост ги пречека вестите дека маж ѝ е поканет за главен рабин на Александрија, потоа и за професор на Хебрејскиот универзитет во Ерусалим.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Ако ви се случи во подоцнежните ноќни часови да минете, се разбира, со кола, по убавата магистрала на Босфорската ривиера, тогаш гостољубивите ресторатери и хотелиери ве тргаат од колата и ве вовлекуваат во локалите или пак она што ќе го побарате ви го носат во колата, па и топлиот салеп, посипан со иситнент дарчин, кој овде насекаде се точи и пие.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Не би го виделе волшебниот свет на говедцата глувците Толосите мачките рибите Крблите, но можеби би слушнале одредено чкрипење на нашата рскава линија која бавно, како цвет-месождер, и ветвејќи се, нѐ вовлекува во закривеност што сосема наликува на една софистицирана црна дупка.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Но никако да допрам до тој сноп светлина Што се вовлекува во пештерата, бидејќи луѓето ми Стојат на патот, случајно, мислам, се надевам.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Но и Калчо сега станува поспокое: се вовлекува во желкина корупка и трае.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
XI Гладот, што како стрвина се нафрли врз селото, постојано и сѐ повеќе се вовлекуваше во празните амбари и ношви и ненаситно лиже, гризе и сотира.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Фукоовата анализа на Паноптикумот ни дава опис на тоа како механизмите и структурите на овој модерен систем на моќ всушност ги вовлекува индивидуите да соработуваат во потчинувањето на сопствените животи и на објективизирањето на нивните тела; за тоа како стануваат “доброволни” учесници во дисциплинирањето, во контролирањето на сопствените животи.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Механизмите на овој модерен систем на моќ ги вовлекува во она што Фуко го определува како „технологии на селф, кои им овозможуваат на индивидуите да ефектуираат, самите или со помош на другите, одреден број на операции на своите тела и души, мисли, однесување, и начин на постоење, така што се трансформираат себеси за да постигнат одредена состојба на среќа, чистота, мудрост, совршенство, или бесмртност“ (1988, стр. 18).
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Според Ѓорче, таа постапка била принципиелно неправилна, зашто на некаков начин изгледало дека Комитетот тука (во Софија - б.м.) се грижи да задоволува одделни амбициозни групи, отцепници, да ги придобива на своја страна и да ги вовлекува во Внатрешната организација како надворешен елемент...
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Кога телото умира, човекот се извлекува од неа како рака од кукла.”
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Кога се раѓа, човекот се вовлекува во телото како рака во кукла.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Некои ја виделе како јава на крилест змеј над блиската клисура, слетувала крај водите и се вовлекувала во пукнатините на стените од каде, по неколку дни, исползувала како темно сива змија, долга и уплавна.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Јас сето тоа го слушав и ги држев колената на татка и се вовлекував во неговиот скут опседнат од приказната што лакомо ја прибирав и запишував на белите страници на мојата детска душа.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Ко пијавица се вовлекувам во агендата на твои идеи Во коренот на младоста црвен каранфил зажарува...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Сопственикот на немирните раце лежи ничкум, неговата небричена брада втонува во ископаната земја и усните ја допираат нејзината студенина и мирис на нешто гнило му се вовлекува во дробовите.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Таа се вовлекува во неговата душа и ја пребарува со невидливи страсни прсти.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Тој ја истражува непознатата земја на нејзиното лице со пламнатите очи.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Секогаш кога Татко и Камилски дискутираа за јазиците, тие речиси забораваа на главната тема, се вовлекуваа во нови и нови подрачја.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во моментот кога Лилица почувствува дека јазичето на Азра ѝ се лизга првин сплоснато и плавно во движењето по широко отворените залисци, а потоа собрано, зашилено и тврдо како кучешки кур се вовлекува меѓу нив, најде начин да се повлече по креветот наназад, ја потпре главата на ѕидот, си ги фати со двете раце нозете на задниот дел од колениците, ги крена високо и почувствува како Азра многу полесно влегува во неа со јазичето зашилено и тврдо како кучешки кур, за да го лизга нагоре и надолу и во исто време почувствува како најдолу, уште подолу од распенетиот дел по кој скокаше јазичето, показалецот и средниот прст на девојчето со брз ритаам и длабоко се вовлекуваат во неа, додела Андон офкаше од сласт или од тегоба држејќи ја Азра со рацете од по страните за да не се одвали, бидејќи во тој миг таа беше потпрена или, поточно, обесена на неговата машкост, беше закачена како торба на закачалка.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Азра залепена на грбот на Андон имаше чувство дека и таа, заедно со грубото тело на пријателот, се вовлекува во Лилица и, слушајќи ги нејзините крикови, ја обземаше чувство на страст.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Сепак наметлив впечаток му направија нејзините подиспрчени усни, собрани така што ти се чини секој момент лакомо вовлекува во градите свеж воздух.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
(напати ти се привидуваат пештерните манастири околу Белото, лихт луминозно езеро - она понасевер од Делфи и од Костур - светилиште само по себе облиено со внатрешен сјај од белки на монахинка среде коишто, во драматичен контраст се вовира зеницата, духовниот рез); - многу мислиш, а малку искажуваш јазикот за тебе поскоро е молвење од разговор, сѐ е ВНАТРЕ и ти, и Тој, и исказанието и дослухот меѓу вас и предметот дури се вовлекува во тој, невидлив за другите, Круг; - и повеќе не правиш разлика меѓу искреноста и вистината со денови се повлекуваш во себе секнуваш, понираш, остинуваш стаписан, онемен, оти си согледал: не е лесно да се биде искрен!; - и повеќе не е битно дали нешто те повикува без престан да му припаднеш, сестро Варваро или просто посакуваш од дното на душата од нејзината небесна бездна да постоиш блажено во согласје со себеси и навистина повеќе ништо друго не е суштествено освен: да ја бараш сопствената сенка сѐ додека не си соѕидаш самица а во неа си - Лице без сенка: м-о-н-а-х!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Венче внесена во книата чита задлабочена и одвреме навреме лизнува од сладоледот, а потоа брзо, за да не ѝ се стипи на јазикот или да не ѝ го здрви јазикот од студенило, одлизнатиот сладолед го вовлекува во устата и го голта.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Но и Калчо сега стануваше поспокоен: се вовлекуваше во себе како во желкина корупка и траеше.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Чувствував дека ходникот треба да биде “мек”, “да вовлекува во себе”, дури и да биде “еластичен”, така да може да се “испапчи” кога е потребно две личности да се разминат.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)