вози (гл.) - до (предл.)

Една жена со војнички изглед, но со нежна природа, која се возеше до возачот, ѝ даде крпа и покривка, и ѝ направи место покрај себе.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Во куќата си донесов телефон и грамофон со рачка и голем пајтон со кој се возев до Скопје и назад.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Гледам на часовникот - имам време. И возам до Црниче, на „Востаничка“ улица.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Жената ја прекина, ставајќи ѝ го показалецот врз усните. - „Спијат“ - прошепоти.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)