гризе (гл.) - земја (имн.)

Еден треба, мора да гризе земја или да биде осакатен, зашто пушката не само убива, туку и осакатува.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ползеше и по нивјето додека мајка му работеше, гризеше тревки и растенија, гризеше земја и варовник, лижеше по камењата како овца по сол, обезбедувајќи си недостаток на калциум; го запознаваше животот околу себе фаќајќи и играјќи си со бубалки, црвчиња и секакви гадурии што му лазеа по рацете и нозете.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Ја оставаше во ходникот или во дворот, а таа постојано врескаше гризејќи земја и вар по ѕидот.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
- Лефтеро - ѝ вели и потсмешливо ја гледа – Шарко твој, изгледа гризи земја...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)