даде (гл.) - спокој (имн.)

Имаше наши измамени на патот на јагулите, останати довек в туѓина, со аманети и последни пари да се испратат по смртта коските во родната земја, верувајќи дека само таа може да ги прими и да им даде спокој, да ги стопи во дното на копното, како јагулите во дното на океанот.“
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Ја гледам со погледот вперен кон небото, ми дава спокој и мир, повторно можам да летам кон небесната шир.
„Од дното на душата“ од Александра Велинова (2012)
Таа мисла не ѝ даде спокој.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)