движи (гл.) - лесно (прил.)

Тој виновно се врти на местото, скришум гледа час во старецот, час во неговата жена која се движи лесно, нечујно, - ја реди табаката, да го почести со слатко.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Со добро: ѝ велеше дека тоа што го прави, го прави заради неа, за нејзино добро, да може да се движи лесно, витко, да може мирно да спие, лесно да дише, векот да ѝ се здолжи; ја молеше да најде сили, да издржи со диета; ѝ велеше дека најтешки се првите денови, а потоа сè полесно и полесно ќе ѝ биде, ќе ѝ мине во навика, во одмереност, во ред.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)