дига (гл.) - од (предл.)

Црни облаци се дигаа од земјата, молскавици од усвитено железо се вбиваа во живите тела на немоќните, град од железо ја толчеше земјата и долги јазици од пламен се истураа од небото и ја гореа и пеплосуваа.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Младичот се дига од плочникот и им се доближува пополека. Цеце се врти.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Цеце ги симнува фармерките и продира во неа.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)