доаѓа (гл.) - ноќ (имн.)

- Не познавам никого кој би можел да ми објасни по кои патишта доаѓа ноќта - забележа тој кога се врати.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Затоа повеќе не се ни обиде да стане. Мислеше: доаѓа ноќта, да побрзаме.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Доаѓаше ноќта, а таа како да заминува засекогаш.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Поминуваат деновите, доаѓаат ноќите, тонат во инфинитет, пуштам тивка музика, легнувам на стариот кревет ги затворам очите и заспивам со истата ноншалантна рамнодушност со која се разбудив.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)