довлечка (гл.) - во (предл.)

Кога Османлиите го освоија неговиот Сигет, војсководецот Иса-бег, еден од тројцата синови на прочуениот Исхак-бег, кој потоа и загина на Лебното поле во битката меѓу турската и унгарската војска, го довлечка во Скопје запленетиот саат што го симна од саат-кулата на Сигет.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Господе, зар не се случуваше тоа она лето кога татко ти довлечка во дворот цела кола лубеници, а притоа задоволно ги триеше рацете дека ефтино ги начекал.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Онака мрзоволно и како што беше облечен кога легна, мрзоволно се довлечка во кујната.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
знаеше дека пламените јазици нема да му лизнат во гордоста ниту во гумираното платно на параглајдерот, ама не знаеше дека мигум може да му се стутка платното и да се урниса како приказната за прометеј (кај се видело бронзен параглајдерист) кому никогаш нема да му се разјасни кој ѓавол го довлечка во скопје а нема да му се разјасни ни табиетот на македонците од секој оган да прават големи пожари.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Градот некако пак го излажа; го исцица од мочуриштето и го довлечка во својата жега.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)