докаже (гл.) - дека (сврз.)

Имено, штетата настаната во врска со опасен предмет, односно опасна дејност, се смета дека произлегува од тој предмет, односно дејност – освен ако се докаже дека тие не биле причина за штетата (чл. 159, ЗОО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Имателот на предметот се ослободува од одговорноста ако докаже дека штетата произлегува од некоја причина што се наоѓала надвор од предметот, а чие дејство не можело да се предвиди, ниту да се избегне или отстрани.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
2.  Телесната повреда се квалификува како „тешка“ ако некому тешко му е нарушено здравјето и поради тоа ќе биде доведен во опасност животот на повредениот; или ќе му биде уништен или трајно и во значителна мера ослабен некој важен дел од телото или 202 некој важен орган; или ќе биде предизвикана трајна неспособност за работа воопшто или за работата за која е оспособен; или трајно и тешко ќе му биде нарушено неговото здравје или ќе биде нагрден (в. чл. 131, ст.3sq од КЗ). 3.  Поради тоа што оваа машина работи под напон [на електричен погон] и под висок притисок има правен третман на „опасна ствар“.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Имателот на опасен предмет што му го доверил на лице кое не е оспособено или не е овластено да ракува со него, одговара за штетата што ќе произлезе од тој предмет (чл. 162, ЗОО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Имателот на предметот се ослободува од одговорноста и ако докаже дека штетата настанала исклучиво со дејствие на оштетениот или на трето лице, кое тој не можел да го предвиди и чии последици не можел да ги избегне или отстрани.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
„Заради нелагодната содржина на боди арт-от публиката може да одбие да ја исчита таа уметност на интелигентен начин.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
“ (Nemser 1971:42) Мнозина други современи критичари докажуваат дека таквата работа не може да се сведе на индивидуална психотична девијација.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Така на пример, Тома Аквински го застапува мислењето дека телото не е составен дел на душата, но душата по својата суштина е наклонета кон соединување со телото.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Токму фактот, дека на душата во нејзиното делување и е потребна на некој начин соработка со телото, според Аквински, докажува дека човечката душа се наоѓа на понизок степен на умност од ангелот кој не е соединет со телото.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Модерните примитивци се застапници на предхристијанските идеи за истражување на духовноста низ телото, коешто е единствен пат за стварно искуство во една медиски потполно загадена стварност.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Модерните примитивци како да се обидуваат да докажат дека стварноста постои, дури и ако не е медиски посредувана.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Е ќе докажам дека сум во право!
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Синот, повторно, за да докаже дека таткото не е во право во мислењето што го има за него, прави секакви мајмунлаци за да му се доближи на таткото и да го придобие неговото внимание, но како контраиндикација, наспроти тоа, успева само да го оддалечи и да ја удвои нетолеранцијата меѓу нив.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Постарото, машкото, ја наследи вообразеноста, гордоста, суетата и тврдоглавоста на таткото, па како што растеше, сакајќи да докаже дека е поинаков, постојано ги правеше истите грешки што ги правеше и татко му.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Од цртежов може да се види дека татко ми е една таква суета од човек, што ако му речеш дека нешто не прави како што треба, навистина ќе направи сѐ како што не треба, за да докаже дека можело и полошо да биде.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
На секого може да му се случи, а ете се докажа дека и таа не е повластена во овоземскиот, човечки живот и не е, ама баш, никаков исклучок од неговите правила.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Разбрав дека во првите попладневни часови секогаш можат да се сретнат вакви жени кои одат на специјални гимнастички вежби, под контрола на светски познатиот гинеколог-хирург проф. д-р Леви, кој докажал дека по овој пат создава услови за безболно раѓање...
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Хичкок: „Во овој филм сакав да докажам дека повеќето филмови се снимаат во крупен план.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Прво требаше да се здружат, па конечно да се ослободат од нацистите.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Си платил цел, а ќе излижеш одвај половина сладолед а на тукушто избањатите божици секако нема да ве видат, инаку барем ќе ви се изнасмееја на сладоледните капаници.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Секогаш имаат друга работа – си ја мерат светнатоста со кубињата, како да сакаат да докажат дека сите божици се светнати.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Сега сите тие, научно наречени туристи и авантуристи, а може и безделници знаат и научно можат да докажат дека кондорот непрестајно ја надлетува тишината, сега сите нив баш ги боли таквото за центрланите вести, сега сите тие се вдадени во пребројувањето на бакнежите меѓу две замавнувања на крилата на кондорот.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
И дискусиите за насилството на јазикот, таканаречениот говор на омразата, јасно докажаа дека едноставниот говорен чин може да содржи најагресивни расистички напади.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Од гледна точка на Павлов експериментот требало до докаже дека кај кучињата условниот рефлекс секогаш постои, додека Лакан истакнува дека таквиот заклучок е чисто идеолош­ки, бидејќи го прикрива фактот за тоа дека дури означителот го предизвикува рефлексот.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Уште повеќе што извештајот ги негирал дотогашните статистички податоци за бројот на Македонците во Грција и докажува дека Македонците останале Македонци и македонскиот јазик останал “домашен јазик... на полето, на селските улици и пазарот“, а грчкиот јазик “се смета скоро за странски јазик, на Грците не им се верува ништо, се сметаат во целосна смисла на зборот како странци...регионот е природно словенски, а не грчки“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Се претпоставува дека тие имаат радио-приемник и управата на полицијата порачува, на молба на сер Крафорд, дека нападот врз седмиот кат ќе биде одложен за два часа доколку се докаже дека неговата ќерка е жива и здрава.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Но јас сакав да кажам: докажи дека си шеф.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Веќе Џордано Бруно докажува дека ниедно движење трајно не може да ја сочува формата на кружница.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Во вториот случај во принцип се сака истото но со една сосема друга метода (arte nova), па се докажува дека она едното, што се соединува, може да се расцепи на повеќе начини, при што секој поединечен дел секогаш ја одразува okno.mk | Margina #26-28 [1995] 230 “целината” - “неизговорливата” светска хармонија на мистерии.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Ќе ви докажам дека вие сте таа што запаѓа во противречности и дека никако поинаку не може да биде.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
- Значи, затворот е докажан факт, а уметноста е небулоза допрва што треба да се докажува дека воопшто постои?
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Па како допрва би си го нашол својот татко, кога целиов мој досегашен живот докажува дека немам таков?
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
- Не треба, - рече, - седнете да јадеме, оти јас веќе не можам да чекам, - па за да докаже дека не може да чека ја зеде дрвената лажица и почна да срка од млекото.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Сакаше да докаже дека всушност ниту нештата ниту луѓето не се потполни заробеници на своите имиња и дека не мора да значи дека, ако некоја личност или објект го променат името, тоа обврзно води и кон промена на нивната суштина.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Делото на Волошинов за Марксизмот и филозофијата, делото на Мукаржовски за семиотиката на уметноста, Јакобсон, Прохаска и Леви за преведувањето, сите тие поставија нов критериум за основање на теоријата на преведувањето и докажаа дека таа е далеку од обична дилетантска трка во која секој што има макар минимално познавање од друг јазик може да земе учество; напротив, преведувањето, како што кажува Рандолф Кирк, “е една од најтешките задачи што еден писател може да ги преземе на себе”.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Учесниците и натпреварувачите што ги запознаваат зачудувачките правила припаѓаат на различни хиерархии и докажуваат дека, без оглед на тоа што игрите претежно се наменети за децата, значењата се далекусежни.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Во случајот Д.Х. и др. против Чешка, Апликација бр. 57325/00, 13/11/07, пара. 189, Европскиот суд за човекови права нотира: „...доколку жалителот кој тврди дека постои дискриминација направи основана претпоставка дека влијанието на некоја мерка или практика е дискриминаторска, товарот на докажување преминува на државата, која мора да докаже дека таквиот третман не е дискриминаторски (...).
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Ова податоци докажуваат дека прашањето на стечајните работници е далеку од затворено.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Разликата е во тоа што за соодветно вработување се смета она кое е во согласност со видот и степенот на завршеното образование на лицето и стекнатите вештини наведени во пополнетиот формулар кој го доставува до АВРМ, а пак за погодно она за кое е потребно образование или вештини кои се најмногу еден степен пониски од образованието или вештините на лицето, наведени во пополнетиот формулар кој го доставува до АВРМ. (чл. 57 и чл. 58) Со чл. 59-а се предвидува обврска за невработеното лице лично да се јавува во АВРМ на секои 30 дена и да докаже дека активно барало работа во последниот месец, а друго лице кое бара работа да се јавува на секои шест месеци.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Имајќи ја предвид специфичноста на фактите и природата на наводите во ваков тип на случаи (...), во практиката би било многу тешко жалителите да докажат дека имало дискриминација, без преминување на товарот на докажување“ (Хелсиншки комитет за човекови права на РМ, „Основните граѓански и политички права и слободи“, 2014, стр. 44) 81 91 за заштита на учесниците во постапката за заштита од вознемирување на работно место и (7) не го премести привремено вработениот во друга работна просторија или работна средина.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Најбитна новина која се внесува со оваа измена во чл. 58 ст. 1 од Законот е обврската за невработените лица лично да се јавуваат во Агенцијата за вработување на РМ на секои 60 дена и да докажат дека активно барале работа во последниот месец, со што овој рок се скратува на штета на невработените, бидејќи претходно истиот изнесуваше 4 месеци без да биде наведена обврската за докажување дека активно барале работа.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Но како никој, ни копуците, како што беше Борис Енда, не се согласуваше да влезе во колектив, Пената, на една конференција организирана за влегување во колектив и против бога, фати облог со мажите дека тој, ако се согласат тие да влезат во колектив, и за да им докаже дека веруваат во глупости, сам, ноќе на полноќ, ќе отиде на Самовилец и оттаму, за доказ дека бил, ќе го донесе копаничето со кое луѓето црпеа вода од кладенецот.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Сенката за да ни докаже дека не се возбудила од тажниот палјачо, почна да збеснува, да се собира и да се развлечува како гасеница, да се дуе како балон, да се истанчува како вретено.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Кон нас бавно лазеше голема сенка на слон. Се исплашив, не избегав.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Зар сега не е докажано дека маларијата се добива од убоди на комарци?“
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Тие докажуваат дека во постколонијаните земји идеите за нацијата се во голема мерка позајмени од запад.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Турските власти ја употребувале сета своја итрина и вештина за да докажат дека солунските атентатори биле припадници на Македонската револуционерна организација и дека и Организацијата и тие биле тесно поврзани со бугарската влада и работеле по нејзина директива.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Во рамките на познатата политика да се убеди Европа дека македонското револуционерно движење било, наводно, управено повеќе против Грција отколку против турските власти, грчката пропаганда се трудела да докаже дека Солунските атентати биле управени и против патријаршиските установи. Аргументите била измислувани.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Значи, ако не може да се докаже дека атентаторите биле испратени од Бугарија, тогаш требало по секоја цена да се докаже дека биле членови на Револуционерната организација или пак анархисти.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Со тоа требало да се докаже дека властите дејствуваат решително и строго против револуционерите, но во исто време на Европа, којашто постојано вршела притисок за спроведување на реформи во Македонија, да ѝ се даде на знаење дека турското правосудство не се разликува многу по својата „демократска“ постапка од европските судови.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Со тоа треба да се докаже дека „виновник“ за ситуацијата во која се нашле Македонија и МРО по атентатите не било само Гемиџискиот кружок, туку првиот човек на Организацијата зашто и тој ги помагал и ја одобрувал нивната акција.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
На крај, за да се докаже дека Георги Манасов всушност е П.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
И уште нешто, поважно, тие решиле по извршувањето на своето дело да одат свесно во смрт, сакајќи на таков начин да докажат дека не се обични терористи туку борци за слободата на својата татковина Гемиџиите ниту можеле ниту сакале да навлезат во суштината на анархистичката идеологија.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
За мене популарната култура е непроценлив извор на разновидни и противречни надразби и пориви.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Помладите возрасни поретко ќе поддржат забрана на книги во јавни библиотеки или отпуштање на професори затоа што се хомосексуалци.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Можеби младината е навистина глупава, но не до толку да ги употребува оние медии што тврдат дека најинтересните работи во нивниот живот се глупави и опасни. Katz повеќепати докажал дека е сигурен апологет на популарната култура.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Овие се (било со нив да се согласуваме или не) според моето мислење важни пред сѐ заради тоа што со својата содржина секогаш одново ни докажуваат дека расправата по тоа прашање е воедно и прашање за самата суштина на популарната култура. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 97
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Популарната култура ја доживувам како важен дел од мојот живот.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Неговите судови се, разбирливо, честопати нагласено претерани и еднострани (прашање е дали младината навистина така сама од себе разбира дека составен дел на културните пораки се и претерувањето и шокантноста), а и покрај тоа бројните податоци што ги наведува се мошне важни за расправата за ефектите на популарната култура: “Според податоците на ревијата American Demograph- ics, помладите возрасни се полиберални од своите родители - вклучувајќи ги и припадниците на бејби-боом генерацијата, од којашто произлегува поголемиот дел од денешните новинари на централните медии.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Да му се одземе на еден народ човекот кого го слави како најголем меѓу своите синови – не е нешто што човек радо и лесно ќе направи, особено кога и самиот му припаѓа на тој народ”; така почнуваше „Мојсеј и монотеизмот“, и со таа реченица брат ми ја имаше кажано целта на тоа свое дело: да го одземе Мојсеј од својот народ, да докаже дека Мојсеј не е Евреин.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Така зборуваше брат ми Зигмунд.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Не само што Мојсеј го прогласуваше за “угледен Египќанец – кој можеби бил принц, свештеник, висок намесник”, туку и Евреите од тоа време ги опишуваше како спротивност на Мојсеј - “доселени, културно заостанати дојденци.”
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Целиот свој живот преку своите дела брат ми се обидуваше да докаже дека есенцијата на човековиот род е вината: секој беше виновник, затоа што секој некогаш бил дете, а секое дете во натпреварот за љубовта на својата мајка ја посакало смртта на својот противник - таткото.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Можеби, најпосле, ќе го експлоатираат Србите сето речено за изменувањето на нашето национално име за да докажат дека Македонците никогаш немале национално самосознание и не играле никаква самостојна историска улога, ами влегувале само како суров материјал во државниот организам на бугарската или на српската држава. 153 Меѓу другото, такви недоразбирања можат да се очекуваат, како од тоа што јас категорички ја осудив бугарската политика по македонската прашање, од кое можат да помислат дека јас сум бугарофоб и србофил, и со таа и од експлоататорската тактика на балканските Словени во македонското прашање.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Овој, пак, за да докаже дека има разбирања за страдањата на синот, тргнал по него, но, не заборавил со себе да понесе и пушка.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Но ако, пак, се случи и тие да се согласат со неа, тогаш добро е Скрче да фати адвокати и да докаже дека ним не им следува ништо, зашто секоја од нив по нешто зела кога се мажела, ако не имот, зела чеиз...
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Мораше да си докаже дека животот ѝ е повеќе од концепт и некаква книжевна, вештачки конструирана атмосфера.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Параноичната естетика и последиците Школа на Арчимболди, Херод составен од детски лешеви (...) Овој култ на лудилото и лудаците не останува ограничен само на забавување со хрониките на настраност.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Ќе се обидам да докажам дека поимот дом ја губи врската со местото каде што живееме, исто како што концептуалниот дом се приближува кон еден динамичен медиум, вон хартиите и книгите што нè опкружуваат и го дефинираат просторот во кој живееме.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Техниките на мачење и убивање при прогоните на вештерките и во верските војни во Европа, докажува дека совладувањето на Идејата со “манија” е научено во стварноста.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
- Добро, добро! Гледам дека полека ти се допаѓа смислата на овдешната живеачка, - уште настојуваше Светлана да докаже дека е во право.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Да докаже дека неговата истрауматизирана сестра веќе длабоко забегала со умот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Му го подавам весникот на постариот зашто тој ќе му ги прочита сите некролози на другарчето од собата карши, со посебен акцент на годината на раѓање, за да му докаже дека: „Ето, и млаѓи одлазе!
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Едноставно не смеел да се повлекува, морал да докаже дека го надвјасал челникот со рогови коса над бледото лице.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Ќе дојдам кога ќе докажеш дека пушката ја зел Онисифор Мечкојад.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Најпосле не можел ли друг да му пушти крв на старчето, не можел ли друг да докажува дека од грст пепел на оној што е апнат од змија не се окотува змија со капка отров во коренот на иглестите заби.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Онисифор Мечкојад почувствувал дека сите се сложуваат со другиот Онисифор, дека нечија крв крева ѕид помеѓу нив. Но тоа не го возбудувало.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Сакам и Онисифор Проказник да дојде со мене.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во илјада осумстотини триесет и петтата година, со раѓањето на еден од римските папи Пио (X), (по пет години откако францускиот венеролог Рикор докажал дека луесот и гонорејата се две различни болести), на ватиканската ризница ѝ се бројат или ќе ѝ се избројат околу дваесет илјади дукати како данок од проституцијата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
во долиштата до кои не стасала лакомоста на живите, го засилуваат листењето на оскорушите и дренките, и на оние сини цвеќиња над кои сеќавањето разбуцува топли спомени: но таму е проѕирен и лелеав Дмитар-Пејко со цут на жилата меѓу веѓите, стои во ѕвонеста кошула на младоженец и помлад е од некогашната своја младост, ќе се пресмета со чудовиштето што ни го претскажуваше патем:
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
таму се и убиените Јане Крстин и Пеце Дановски, обајцата синооки и високи меѓу дрвја, загинале, биле закопани, станале да докажат дека никогаш не биле покосени од пушка: таму е и Круме Арсов со црвено брадиче и во светечка одежда, пиел крушова ракија и горел, се родил од пепел да нѐ најде и да ни каже со каква љубов човекот може да го освои светов, тој или Неделко Шијак, или обајцата со кренати раце кон млечниот поток на ѕвездите.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Онисифор Мечкојад ја извлекол пушката од сламата и ја подал кон сенката над него. - Земи. И остави ме. Сакам да спијам.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Дарвин скоро ги завршува патувањата со бродот Бигл преку многу мориња и ги допроучува создавањето и променливоста на органскиот свет откривајќи нови повидоци кон зоологијата, ботаниката, геологијата, палеонтологијата, антропологијата и етнографијата; во еден дел на Македонија масовно пцовисува од некоја чума запрежниот добиток.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ова мало лицемерно суштество многупати се обидувало да ми докаже дека мајка ѝ (ха, значи мојата сопруга!) тешко живее.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Вилиците на кловнот се вкочануваат. Сака да каже нешто, со водопад од зборови да ја измие страшната клевета, да докаже дека не е така.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
А после се изморив. И како впрочем, во овој момент, да се докаже дека не сме опасни ние, таму долу...
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
На тој начин е докажано дека националното чувство не произлегува од некакво несвесно одредување туку од слободна одлука.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Ќе ја побарам и ќе докажам дека не го рекла.“ „Тогаш и јас ќе ја побарам“, рече Иван. „А тоа ќе биде доволно да не се сретнете.“
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
„А како ќе докажам дека сум умен?“ праша уште нејак од треската. Не му одговорија.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
„На времето, не знаев како, но знаев дека еден ден ќе направам фонт со кој ќе му докажам дека не бил во право”.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Една од целите на Neu Slowenische Kunst е да се докаже дека апстракцијата, која во својата темелна филозофска компонента - супрематизмот - го толкува и отфрла политичкиот јазик на глобалните култури од јазикот на културата и уметноста, содржи општествена програма која е примерена на потребите на модерниот човек и заедницата.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
А со очи веќе го бара стопанот со недопуштена стутканост на лицето: не му се нужни парите зашто ќе му остане часовникот за кој, итречки но без уверливост, сака да докаже дека е од злато.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Сам, заграден со три празни стола, ту низ кошмар ту студено, со обид да сум справедлив и сакам да си докажам дека моите недоразбирања со некои сограѓани се пренаголемени во мојата свест.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Ова мало лицемерно суштество многупати се обидувало да ми докаже дека мајка и ( ха, значи мојата сопруга) течко живее. Diabetes mellitus.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Откако задачата еднаш беше извршена, во никој случај не би било можно да се докаже дека било извршено какво и да е фалсификување.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Оттука никнаа школи на мислења кои ја толкуваа историјата како цикличен процес и кои се обидуваа да докажат дека нееднаквоста е непроменлив закон на човечкиот живот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Верувањето дека ништо не постои надвор од твојот сопствен ум - мора да постои некаков начин за да се докаже дека тоа е погрешно ?
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
На тој начин, за секое предвидување направено од Партијата можеше документирано да се докаже дека било точно; исто како што не му се дозволуваше ни на едно парче вест, ниту на какво и да е изразено мислење спротивно на потребите на моментот, да остане запишано.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Сонив или на јаве си велам: – засрами се смртна душо што гордо чекориш овде исчисти ја барем дамкава совест што со поглед стрела а со одвратност ја гледаш дури јас на дново седам и си редам спомени за оние малкумина со чест запретани в беда во занес опиени од лажна бесмртност – Бес и смртност има само не вознес и повисоко битисување бичување и омаловажување раскрсници без знаци за делување грешки без можност за простување дивини што бараат скротување И нема крај на овој сон сонување... – Остави простор пред заминување за оние што по тебе доаѓаат да докажат дека заслужно се раѓаат 2002
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
А биохемиските експерименти на имунолошките реакции како и анализата на низовите на аминокиселините кај животните - јасно докажуваат дека најблиска сродност човекот има со шимпанзото и горилото од кои пред четири милиони години се разделиле и тргнале по свои патишта на развој.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Тоа што емпиријата докажа дека не е така не пречи, бидејќи – ова сѐ уште е транзиција, односно ова сѐ уште не е посакуваниот економски систем.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Повторното пријавување во Агенцијата по бришење од евиденција- та на невработените лица по истекот на една година во 2004 година стана можно и во случаите кога невработеното лице кое остварува право на паричен надоместок и право за здравствена заштита не се пријави во пропишаниот рок во Агенцијата и не докаже дека актив- но бара работа во последниот месец (чл. 7), како и во случаите кога невработеното лице нема да се јави или ќе одбие да заснова работен однос соодветен на неговата стручна подготовка кај работодавец кај кого е упатен од Агенцијата или ако одбие обука, преквалификација или доквалификација заради вработување во рамките на степенот на неговата стручна подготовка (чл. 8).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Нужно беше да се интервенира и кај правната заштита, па така се предвиде дека, во случај на спор, кога е постапено спротивно на забраната за мобинг, товарот на докажувањето паѓа на поединецот или на групата против кои е поведен спор за вршење на мобинг, освен ако овие докажат дека различниот третман е направен поради претходно споменатите законски категории на лица кои се третираат како „исклучоци од забраната за дискриминација“.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Интересна и неконвенционална, но во позитивна смисла, е и одредбата која предвидува дека во случај на спор, ако кандидатот за вработување изнесе факти дека работодавачот постапил спротивно на антидискриминаторски одредби од законот товарот на докажувањето, дека всушност немало дискриминација, преминува на страната на тужениот работодавач, освен ако овој докаже дека различниот третман е направен поради исклучоците предвидени во самиот ЗРО – а тоа, пак, е во случаите кои се однесуваат на инвалиди, постари работници, бремени жени, мајки, 15.  Тука би сакале да споменеме и еден компаративен случај од оваа област.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
А кога ќе се врати пак кај Мухамеда да му докажува дека го напуштил Ристоса и прешол во неговата вера, тогаш Мухамед уште полуто ќе го измаршира и ќе му рече: Не ми требат мене предавници; оди кај сакаш!
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Баш ми е драг Барак Обама! Многу сакам кога ќе се појави така некој аутсајдер, па сите фаворити ќе му се смеат, а тој ќе си тера по свое и на крај ќе докаже дека е фаца, а сите други ќе испаднат магариња.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Авторот му рече: „Тоа докажува дека домувањето во самиот себеси не е неинтересно“.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Да ти докажам дека треба да ги усвоиме, да ги украдеме.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Сеедно, зинаа шлемовите. Застани. Или докажи дека е така.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Писателите требаше да докажат дека градбата на каналот доведе и до спасувањето на моралот на затворениците...
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Мислиш дека беше во прашање љубомора а не стравување дека си посетил грд расадник на зарази, ми приговори тогаш можеби со право Катерина, и потоа само додаде: Мило, зар не се обиде самиот да ми докажеш дека сепак не успеала да те искористи таа ороспија?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Навистина имаше право, кај неа љубомората беше маска, или купувања на некои права кои когаш- тогаш ќе ги искористеше!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Колумбо, од друга страна, бил мошне неуспешен управувач со откриените колонии.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Додека многу толкувачи на постмодернитетот ја нагласуваат естетиката, Бауман настојува да докаже дека постмодерната бара повторно тематизирање на етиката.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Според Енциклопедијата Колумбија: „Историчарите со векови расправаа за неговата вештина на морепловец, но неодамна беше докажано дека Колумбо бил ненадминат во вештината на приближно одредување на положбата на бродот на картата и во пронаоѓањето на патишта низ непознатите мориња”.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
МОДЕРНИТЕТ, ПОСТМОДЕРНИТЕТ И ЕТИКА Интервју со Зигмунт Бауман
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Но, суровата машинерија на реалноста постојано ни докажува дека таа состојба може да се достигне во целосна потполност само на оној свет, ако постои свет после смрта...
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Но имав уште многу живот пред целосно да се предадам.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Погледнав низ прозорецот кој нудеше поглед од верандата, па низ оградата и понатаму низ потемнетата рамнина исипана со неколку раштркани, големи, бели куќи, слични на таа на тетка ми.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Попусто се обидував да ѝ докажам дека навистина сум се најал.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Кога се губат најблиските во такво семејство, останува да се трага по неговите тајни.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Но и јас не сум ниту наивен, ниту неискусен.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
И јас, со своето перо, како Сизиф, го барав среќниот излез од јазичните лавиринти на Балканот.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Ќе се борам колку што можам да докажам дека нема јазик на кој не се рлаче и не се страда, нема јазик на кој може докрај да му се биде верен...
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Твоите книги, драги Луан, кажуваат и докажуваат дека најголемиот, дури и единствениот приоритет (кон кој инстинктивно копнее секој човек) е само пустата желба да се биде сакан. Само тоа.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Намерно ја активирам токму оваа индикативна синтагма, правејќи го тоа не само од некои хипотетички постмодерни причини, туку затоа што знам дека Ти на неа ќе реагираш рефлексно (имено, како професор по француска книжевност!), бидејќи се разбира! во неа веднаш ќе го препознаеш насловот на славната книга на Ролан Барт (Roland Barthes, Fragments dun discours amoureux, 1977).
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Верувајте, пред ,небескиот трибунал на моите предци, ќе се борам за правото на мојот алхемиски јазик на животот, составуван од балкански и други јазици, со сето искуство и на другите, се разбира не со цел да го релативизирам обвинението на ,небескиот трибунал, како и мојата невиност со цел да си ја спасам душата туку просто да кажам и да докажам дека не постои докрај чист јазик, како што не постои ниту ,чист народ, ,чиста религија, ,чиста нација.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Со долгите и исполнети молчења што поврзуваат посуштествено, неспоредливо побогато од сите зборови и декларации на овој свет.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
И, еве ме со последните аргументи да докажам дека кога ќе се вкрстат два или повеќе јазици во една душа, две судбини во една, тогаш сигурно се открива душата на заедничкиот јазик на животот, без оглед каква ќе биде конечната пресуда на ,небескиот трибунал на моите предци...
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Но моите обвинители, не се ниту наивни, ниту неискусни; тие се учени на семожните балкански стапици и минати премрежиња во нивните животи.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Ќе се бранам со сите земни и отадеземни аргументи за да докажам дека можеби постои само еден јазик за сите на светот заедничкиот јазик на животот!
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Ајде, докажи дека навистина ме сакаш. - Што сакаш да направам? - Нешто откачено.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Исто така настојчваше да докаже дека во одредениот период нема никакви можности да се зголеми бројот на борците на ДАГ и дека е самоубиство да се тргне на заземање градови.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Според Rychlack (1991, стр. 28-29), „Kant предикатно докажува дека идеите се концептуализирачки или „конструктивни” процеси кои даваат смисла на неструктурираниот сетилен шум кој се добива од искуството”.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Сум докажал дека не постојат прости броеви!“.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Си докажал дека дури и ние не можеме вистински интелигентно да се однесуваме!“.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Јас, пак, за да се докажам дека можам да го издржам истото што и татко ми, смислено го изведов тоа.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Едно утро, само што станав, уште недоволно расонета, прво што видов во огледалото беше една грозна мозолка испакната на носот.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Се сеќавам, еднаш, тоа одвратно огледало се запна да ми докаже дека ушите ми се клапушести, еднаш пак дека морам веднаш да искубам половина од влакненцата од веѓите, зошто такви какви што ми се ме прават да личам на був, а пак едно утро, ох, ужас!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Главна цел ми беше да докажам дека пуши или не.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Уште додека Ивана беше тука, ја имавме заеднички почнато таа акција и ја спроведувавме секогаш кога беше можно.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Морам да признаам дека, во суштина, тоа што прифатив да живеам со него го сторив за да му докажам дека бев во право, дека не сме еден за друг.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)