е (гл.) - крив (прид.)

- Не верувам дека е крив, но тоа нас не нѐ интересира, господин управниче, - рече Гоце.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Тој сега ми кажа дека не е крив и дека така наредил воспитачот, а нему му рекле да си ја гледа работата.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Само не можам да се ослободам од прашањето што постојано ме гризе - кој е крив?
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Прво да видиме кој е крив за сегашното востание на кого паѓа најголемата одговорност за него?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Во Париз имаат Триумфална капија, во Лондон Биг Бен, во Прилеп Могила на непобедените. Ние, Скопјани - шмизла! Ееее, после друг ни е крив.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
А може и да е крива, вели оти надвор од постелата и надвор од собата, јас сум здрав маж. Ќе заскочам и јуничка и јаричка, вели, и коза и магарица, вели.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сигурно си мисли дека е грда, и дека таа е крива за сѐ.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Што ми се криви луѓето, а и Јон не ми е крив. Може и тој не сака така, ама нешто го тера, го турка Тој натемаго.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Мене нека ме отепа, си велам, не ми е многу дојдено до живеење, ама ќе го отепа и Мисајлета Ковачот. На права правина. А што ми е крив човекот?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Многупати си мислам, вели, да не влегувам нешто со лева нога. Да не е крив прагот или вратата, вели.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Го говорев и тоа што беше напишано и тоа што никогаш не ми паднало дотогаш на памет. - Ох, молчи, молчи, брану див, кажи во овој случај кој е прав, кој е крив, - и, се разбира, вчас стивна бранот, настана една долга пауза, крајбрежните води тивко шумолеа, божем, го предеа платното на вистината, бело, а отровот, невистината се претвораше во малечки, црни меурчиња што ништожно умираа на брегот.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
- Умрете, умрете, бев немилостив, овој оган, ова срце што се пали, проклет да бидам, еден ден бел-сив, ќе се види кој е прав, кој е крив!
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Попот се откажа и од ќерка си Бисера што го прибра Крлета и еднаш, кога таа отиде да го види, да му ги земе алиштата за перење и да му занесе едно грне кисело млеко, толку го налути кога му рече в очи оти тој е крив, а не Крсте, — го грабна од полицата грнето, и го удри од глава и ја истурка низ врата со полна уста клетви: — Еве откаде дуел ветерот шо ми го подветрил детето, да даде господ нека срдешница да а вати!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Е, кој му е крив оти сакаат и жените да му стожуваат снопје на некои влечипинци? — се јавува пак Милош, чиишто снопје се сметаа за најголеми.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ставен под опсада на бездушни крадци пијавици гладни и човекојадци мојата душа е ставена на мета во светот будалест неуморно прета Мојата душа претрпе стрес неправди безброј, понижувања, бес гази ја , ништи ја за сѐ што е крива еве ја тука повторно е жива Во душата моја се сееше чемер бескрајни лаги од секој лицемер мојата душа се навикна да трпи гази ја, ништи ја повторно се крпи Душата моја е жива и спортска трча на долга стаза маратонска неуморно скока на животна пречка гази ја, ништи ја ќе остане вечна
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Братучедите чекаа некое време. Шишман гледаше во Србина како да чека да види дали нешто е крив или не.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Пак не знаеше дали дедо му е крив или не.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Тате, жими мама, вистина ли е крив дедо?...
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
НАЦА: (Влегува.) Проштевај, чорбаџи, саатот е крив...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
НАЦА: Сум ги исчистила, чорбаџи, еве ги.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Господ ли им е крив што немале среќа како на Пелагија!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Ферментира стравот, срам и проклетство ме обземаат.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Бев бесна и лута на целиот свет, но повеќе не е важно кој е крив или можеби никој не е крив, свеќите на божиќната елка повторно некаде ќе се запалат и мирисот на дивите костени ќе биде посладок од кога и да е порано.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
А се што срцево сака беше одалечено не повеќе од половина час возење до едноставен убав свет создаден само за мене, односно пријатно место за создавање едноставна убавина и нема да дозволам некој да ми го украде.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Јас го изгубив сопственото „јас“, тебе ти го подарив сопственото срце, душа и име, не знам кој е ден ни месец, водам борба со себе и се презирам светот, како целиот свет да е крив.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Никој не ми е крив, велам и одам по жени.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Честопати се гледаме како секој да му е крив секому.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Кој му е крив на Нероден Петко што заскитал низ непознатиот свет пред да се роди?!
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Ние се грижиме за чистотата на училишниот двор, ама сметот од дворот останува на тротоарот пред училиштето. Кој е крив?
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
„Работиме за да ги поправиме грешките на некои од нас. Нема корист да истражуваме кој е крив...
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Носи наочари и носот ѝ е крив, ама не е битно.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Кој му е крив ако има проблеми во гимназијата?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)