Тоа е ситен човек во бел берберски мантил. Носи кожнена чанта.
„Последниот балкански вампир“
од Дејан Дуковски
(1989)
Лицето ми е ситно, велам, ама со големи очи.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Трненката е грмушка висока до човечки бој, а широка како копа ( спореди: мома како копа), плодот ѝ е ситен како брбушка, колку модар уште повеќе кисел, кој се задржува на гранките и до зиме смалувајќи се и збрчкувајќи се како природно исушена и конзервирана јагурида.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)