е (гл.) - многу (прил.)

Си мислеше маж а плаче, мора да е многу страшно!
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Летово со Консуело, кој е од околината на Макондо, на патување од Албанија минавме во Македонија преку границата близу Охридското Езеро кое е старо три милиони години и е многу длабоко.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Разбирам, велам јас, риспект, почит, тоа е многу важно!
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Тоа не е многу, велеше тој, но е единственото што човек го изумил до денес како одбрана на човечката гордост.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Самиот исечок е многу мал, а веста е практично од неколку збора, дека трговецот Никола Поцо бил притворен и држан две ноќи во полицискиот затвор на улицата Хане заради, како што се вели, обид за силување на својата прислужничка.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Третиот господин од публиката крај бунарот, Џорџ, Ѓорѓи Шумка, човек со грло и со глас што ги раскостуваше ридјата наоколу, рече дека се копа на погрешно место, дека тука вода не излегува, но дека местото е многу добро за гаража. „Јес, мистер“, ми рече мене, „добро е за гараж“.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
За среќа, сум имал прилика да ја запознаам скопската М.М. и на моите часови, и да уживам во нејзиното виртуозно музицирање на конгите (и слободно велам дека е многу помузикална од холивудската М.М.).
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
А сега? Е, сега е многу доцна, оти таа одамна е почината.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Смртта е многу присутна во оваа книга и јас се извинувам поради тоа.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Дестинација што има море кое е многу блиску.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Букурешт е многу убав град, можеби еден од најубавите или од многу убавите градови.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Интересна е дневната соба. Таа е многу поедноставна од денешната.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Овде е многу бучаво, шумно, со жив сообраќај, со многу автомобили, со излози богати со стоки.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
- Тоа ми е многу мило, дека се трудите, - рече кметскиот и мавна енергично со глава.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
- - Треба да ти е многу жал, бај Рангеле?- Не прашај... И жената ми умре ама што!
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Таа само го молеше да му каже „на господин Стојчета” дека ѝ е многу жал заради случајот со јорганот, дека таа го моли за извинение, но самата немала што да прави, кога татко ѝ е толку лут на него.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Братск не е многу далеку од Омск, каде што, нели, претстојувал другарот Тито кога џишнувал Сибир и тука, во Братск, саде за братски делби зборат, брат брата не ранел ама тешко кој го немал, луѓето во Братск многу се слични на едни Балканци во изумирање кои само за братство и единство и за други свечени песни од старата татковина кога ќе се напијат си ги кинат грлата – Републико мајко наша, од Вардара па до Триглава... Демек!
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Рецептот за овој тип самоубиство е многу лесен.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Според неговите опсервации “народот е многу исплашен од бугарскиот окупатор...
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Видов дека ситуацијата со ранетите е многу лоша. Приближно триесет многу тешко ранети. Условите многу примитивни.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Морав сам на струг да ги направам и двете дванесет-калибарски чаури, а потоа и сам да ги наполнам; морав да ископам еден прастар микрофилм со инструкции за полнење на чаури; Морав да направам преса за да ги подесам капсулите -а сето тоа е многу зафркнато.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Поштарот се снебива. - Земи, облажи се. И водата ни е многу убава, од нашиот бунар.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Фактот дека едни гинат како Хрвати, други како Срби, а трети како Муслимани, по прашањето на смртта, се чини, не е многу битен.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Ми се чини дека визуелниот јазик на Маус е многу затворен - во споредба со другите ваши дела, во смисла дека стремите кон изглед што е штедлив, концизен, дури примитивен.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Посебно денес, кога конкуренцијата при објавувањето книги е веројатно најголема, за писателот е многу корисно да ја запознае техниката на пишувањето.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Потсетувајќи се на тоа а во контексот на оваа медитација, сѐ повеќе се уверувам и осознавам дека не само не е едноставен туку напротив, дека е многу сложен и честопати несовладлив проблемот авторот сестрано да го согледа и проучи феноменот на видливото.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
А држењето за раце, рече тој, е многу полошо од која и да било друга причина за развод.“
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Да, на ѕидарот му е многу важно да биде ѕидар, како што на поетот му е важно да биде поет.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Франц Фенон рече дека важна работа за национализмот на угнетениот народ е тоа што кога еднаш ќе ги утврди своите цели, би требало да развива социјална свест која е многу различна од националната свест.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Се сеќавам дека еднаш рече дека неговата работа е многу повеќе „јапонска“ од скулптурите во јапонскиот оддел.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Нормално, никој не се јави; тој го зеде листот, го искина на милијарда ситни парчиња, пепел го стори, и јас знаев, по тој гест, кој кај власта е многу чест, дека работите не се чисти.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Испадна дека внатре има душек. „Не е многу,“ рече таа задишано, „но е дом.“ Се приви до него во темнината. okno.mk | Margina #1 [1994] 19
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Исходот е многу зборување за философските револуции, револуциите во свеста; овие револуции сепак, не се одразени од ништо што Маркс и Енгелс би го препознале како „материјална основа“.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
- Животот е многу сложена појава, која треба сестрано да се проучува.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Почувствува дека е многу погладен за духовната отколку за земската храна.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Иако нам ни изгледа мртов и неподвижен, тој е многу жив, има свој состав на слоевита земја.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Потребно е многу време за ослободување на духот, за поврзување на неговото битие со космосот.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
-Еј, човече, полека, не брзај! -Ако тој не ти ја наплати царината, тоа е многу повеќе од неговите мали џепчиња. -Ама џепчиња!
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Сум бил таму. Пред шеесет години, велиш. Тоа е многу.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
- Па, знаете соудруг Павел, вашите соседи се жалат дека кај вас е многу бучно и замолија да ви кажеме да бидете потивки... – не рекоа да престанам да примам гости со кои во соседството мислеа дека ширам некој вид неморал и дека тоа потпаѓа под закон, туку од околу, тивко и учтиво, како што личи на добро воспитани луѓе, нели.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
- Тина успокој се, Тинче, - плачеше и татко ми, а јас знаев дека и нему му е многу тешко, поради целиот овој наш разговор и поради тоа што, ете, така се случи со нашето семејство, што треба да се мисли на вакви мачни судбоносни работи...
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
На моменти си мислев дека тоа не е убаво од мене и дека, можеби, жената е многу добра и не заслужува јас да ја избегнувам.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Ако уништиш некој џеб, стави си го во чантата - ако е многу лош.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Следната недела ќе преминеме на друга колекција.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
До крајот на неделата ќе имаме доволно од сините.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
За време на моето запознавање Сем Хант рече дека од сината колекција ќе преминеме на белата.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Овој приговор е многу сложен, затоа ќе треба да му се одговара на секој дел поодделно.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Сегашното востание е многу поучно, како за нас исто така и за Турците.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
За некои тоа прашање е многу лесно: нека се признаат неколку официјални јазици, т.е. и турски, и бугарски, и српски, и грчки, и влашки и албански, според населението на областа.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Што сакаше да рече Турција со тие списоци е многу јасно: „Јас сакам да воведам реформи во Македонија, но наместо реформи сега-засега ќе воведам аскер и маки, зашто земјата се готви за револуција, подготвувана од престапното работење на комитетите, коишто претставуваат како држава во држава: ќе ми дозволите првин да ја смирам земјата и да воведам мир, а после ќе се воведат нужните реформи”.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Таа задача е многу тешка и бара големи заеднички усилби.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Тој факт на вид е многу утешен, зашто тој како да покажува постојанство во политиката на Бугарија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Реа вози „фиќо“, сонува за враќање во вистинската татковина, ги слуша Чак Бери и Пол Енка, „не живее сексуално“: - Маструбацијата е многу подобра.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Потребно е само малку за тасовите на вагата на оваа двојност да натежнат на едната или на другата страна и, во суштина, просторот меѓу оние како Јуда и оние како Лидија е многу мал.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
МЛАДИЧОТ: (Покажува со револверот.) Одамна ли го имате? Моделов е многу стар?
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Оваа техника за изучување на сложените системи е многу почувствителна на случајности во споредба со некои други.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Знаеше дека можеш да си сигурен во некого дека е кукавица, но дека е многу незгодно набргу со свои очи да го видиш; а и тој да е свесен за тоа.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
А сега ако речеше нешто можеше да стане и кулачки елемент, и ситносопственик, и малограѓанска стихија, а таа врата е многу широка за влегување, но за да се излезе од неа би требало прво да знаеш да се провлечеш низ иглени уши.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Затворен зад овие ќепенци, изгризани од црвите, тој е многу осамен и тажен.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Ако молчи и е многу лут, ама не сака да признае, затоа што го тргнала од пред телевизор баш додека траеле квалификациите на авто-трки, па само кима со главата и ми ја подава картичката за секој фустан што таа го пробува, тоа значи „пакувај!“
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Замисли да ти се децата џимрии, па пребаруваат - едни јадат боранија, други не сакаат ни да ја чујат, едно сака месо со компири, друго не меша протеини со јаглехидрати, а само едно „веге“ па ти е многу, па, мораш секој ден да ги препрашуваш кое има „дејт”, заради кромидот и лукот што секогаш заради евентуалност го служиш одвоено.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Е, не е многу дебел, му рекол Мирче, си раскажува Огнен Ѓорго и џвака, фучи.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- И после, вели Огнен Ѓорго, ајде, јадете, не снобете се... Не е многу убаво, ама...
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Може вистина да е многу важно.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Еда, најдов само две, еда згодни буки, ба му ја, вели Давиде Недолетниот, ама едното е, еда, многу на сонце, вели, а другото е многу в осој, еда, под сенка, да му’бам мајката.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Да не ти е многу тешко, мајче, ја прашувам Капинка, уш, море магаре, зборувам и го тргам магарето за воѓата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Еда, е многу мазна и висока, вели, и една многу ќе те умори, ба му ја!
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Мене нека ме отепа, си велам, не ми е многу дојдено до живеење, ама ќе го отепа и Мисајлета Ковачот. На права правина. А што ми е крив човекот?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Осум деца, се свртел кон најблиските.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Секоја куќа со воденица, рекла игуменијата. - Тоа е многу.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Тоа е многу ако се погледне каква мрша ги раѓа.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Потоа го купуваме нашето брашно од бегот за козја пастрма, за овци и за волна.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во ѓумето, кренато отаде водата, тесно е и не е многу удобно.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Одвикнувањето е многу потешко од учењето.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
На крајот стана свесен дека љубовта е многу поважна од сѐ.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Работата е многу едноставна. Треба да се води сметка за тежината и за зафатнината на секој орман.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Не убивајте ме: мене животот ми е многу мил.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Арно ама, кога го ставиле првиот камен пред нејзините нозе со црвени налани, се сетила на своето чедо кое како мало кученце имало обичај да ѝ ги грицка обувките.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Овој пат ќе бидам оптимист. Затоа што сѐ уште верувам дека таа љубов е многу силна.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Човековата смрт е многу чудна работа. Кога бев дете, често размислував за нејзината вистинска смисла. Ми изгледаше застрашувачка.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Кога уметникот е многу тажен, може да напише божествена песна која ќе биде хит во цел свет.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Машкиот пол може да е многу агресивен и со дрзок речник.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Знам дека одговорот на сите навидум сложени работи е многу едноставен.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Мораше да е многу внимателен, претпазлив за да не предизвика уште поголема штета и затоа не брзаше во превземањето нови чекори.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Јас лично немам ништо против евентуална ваша врска. Но, татко ми е многу погоден од сево ова и не вервам дека имате било какви шанси. Зато, најубо да ја заборавиш Томаица. И то е то...
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Политиката на асимилација и ширење на т.н. „национална грчка свест“ Грција од самиот старт по независноста, па со добивањето на половина македонска територија по балканските војни, беше и сѐ уште е многу агресивна, а начините на спроведување на истата – безмилосни.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Веројатно брат ми Коле го видел нашиот момок Васе како ми носи писмо од тебе, го зел да го прочита и му го дал на тато. Татко ми е многу, многу лут.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Оваа книга е многу значајна за да се разбере најголемиот подем и падот на Османската Империја, предизвикани од сјајот и бедата на јаничарите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
„Не е многу загреана за читање“, како што рече самата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Можеби само му мавна со рака на Симона, додека овој беше зафатен со ѕидањето, а не застана, зашто осеќаваше дека не е многу пожелен за престој кај нас.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
- Не се плаши, моме мило - не ги криј очите - колку и да сум огон - ѕвездата е многу повисоко над мене - не може да ја достигнам...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Мил му кажа какви експерименти врши со Богуле во ваквата остојба и до какви сознанија дошол, но докторот му рече: - На луѓето во ваквата состојба мозокот им е многу активен, луцидни се, но и многу сугестивни.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Кога Пол им рече: „Ох, да. Кучето е многу битно.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Произведувачите нема да ги преплават пасивните гледачи со конечни производи. Тоа е многу важно.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Поразбуричка со рака да види да ли водата не е многу жешка.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Танаскоица како да не сфати што направи, после се интересираше да не е болна од нешто штом така блуе, па ја подучуваше да се варди, да се облекува топло оти ова мокро и магливо време е многу лошо.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Само по еден орев да јадеше на ден, пак не е многу!
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Дека панславизмот е едно смешно антиисториско движење И дека негова цел е подјармување на цивилизираниот Запад Од странот на варварскиот Исток и на градот од селската рамница Оттогаш наваму се разгрануваат разни врсти антисловенство Од кои некои предизвикуваат и војни со многу жртви И не е многу важно дали антисловенството е лево или десно Многу поважно е што историјата на антисловенството не е завршена
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
- Слушај, малиот е многу фино момче, јас го вежбам трипати неделно, жена му очекува дете, а тој работи за фирмата на татко му.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Во истиот хируршки оддел постоеше еден човек на четириесет години, кој боледуваше од она што тогаш се нарекуваше myositis ossificans progressiva (fibro dysplasia ossificans), состојба во која мускулите се преобразуваат во коска. Тоа е многу ретка болест.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Тој седеше во количка буквално без да даде знак од себе.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Во таква есен мирисот на болницата е многу посилен, скалпелот посигурен.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Неколку пати нагласи како ѝ е многу драго дека сум бил во редакцијата: фала му на Господа, тука си, те фатив!
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
- И не треба да го игнорирате – рече Грофот – сомнението е многу корисен советник.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Сличен став сретнав – реков - и во песната на Самоников „Љубов”: Токму во сомненија ги наѕирам на спокојството патеките.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Ха, присторе дедо Најдо и додаде: - Не ќе ти е многу лошо кога до смешки ти дошло.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Дури помисли дека Ангеле можеби сака ортак да му биде во јатаклакот, та затоа е многу љубезен.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Но никако не може да ги почне имињата одназад. Тоа му е многу тешко.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
На Зоки му е многу тажно без Лидија. Тој не знае како да си игра кога таа не е со него.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Првин откри дека е тоа една убава црвена цреша и дека нејзиното тело е многу нежно и мазно.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Тато, правејќи се дека не го забележал, рече: - Ах, оваа супа денеска е многу жешка! - Не е, - рече Зоки.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Но на Зоки му е многу здодевно в постела.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Кога ги гледа, тој тогаш дознава каков ќе биде и самиот кога ќе е многу, многу голем. А тоа го радува.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Вели: „Животот е многу компликуван, Васј.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
3. немир Но веднаш доаѓа нешто што личи на превез од плач оти е многу густа поплавата од изневерени спомени па долго треба да рониш додека се уловиш себеси – шкољко од премногу лажни и премногу ретки бисери Оти е голем тој град со огромни риби од улици што безредно пловат по немирното езеро од сонце во кое лесно би можел и безразложно да се изгубиш
„Дождови“ од Матеја Матевски (1956)
Херб Меим, кој седеше недалеку од нив, на својата работна маса, рече: „Тој сака да каже дека мозокот тогаш ја граби онаа просторна вселена која ќе се најде најблиску, која е најдофатлива.“
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
„Тоа е многу важно“, рече Вестербург со тон на искреност.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Жилберт&Џорџ: О да, секако. Тоа се менува малку по малку.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Таа е многу поизразена кај образованите, одошто кај неуките.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Стимулацијата е многу поголема отколку кај морфиумот.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Откако завршив и ја плукнав последната киселина, пак ја забележав мачката како стои зад малото прозорче од тоалетот и ме набљудува како некој шпиун.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Дури кога братучетка ми со едното ноџе само по чорапче скокна надвор и замавна со раката мачката троа се подисплаши и тромаво се симна по скалите.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Значи, ти си тука дојден на семинар по метеорологија? - ме потпраша тетка ми, погледнувајќи го тетин ми со поглед кој велеше „ти реков дека е многу умен“.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Мајка ми е многу приврзана за мачката и толку.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Постојано седам со устата отворена, како да ми е многу интересно, а всушност не можам да дишам од друго место освен од неа. Затоа изгледам како риба.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Силјан Лилјаков ништо не вели, оти е многу зафатен со рацете.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сериозна е само среќата, што се вели, оти е многу кратка и ретка.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Видов, не видов и ѝ дадов сѐ што мислев дека ми е многу.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сѐ ми е многу, но не можам сама.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ама, тоа е многу за кажување...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дедо велеше: ,Не е многу добро да е постојано добро". 2.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
На одење ја фатив за рака и ќе ѝ речам: — Кога ќе ти е многу тешко да дојдеш и да ми кажеш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Не е многу висока, вели и ми намигнува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Но осеќам дека е многу повисок од мене и сета ме има поклопено.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дали е многу уплашена или е ошумоглавена од детонациите?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Подводниот крал Вок со едно око е многу добар крал кога спие.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
„Десет години!!!“ извикаа учениците. „Па тоа е многу!“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Животот е многу, еден и сѐ, Животот е она што е за вас цел свет.
„Илузија за сон“ од Оливера Доцевска (2013)
И покрај фактот што вистината за настаните во Македонија во американскиот печат полека си го пробивала своето место, односно може да се каже - задоцнетата вистина за носителите на отпорот, американскиот политички естаблишмет, по смртта на Рузвелт, влегол во сферата на "реалната политика" и застанал во одбрана на интересите на западната демократија во Грција и во Турција.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Во исто време, Министерството за надворешни работи го подготвило материјалот што требало да му се достави на британскиот амбасадор во Софија, Рендел, во кој, меѓу другото, стоело дека: "1) користењето на Македонците во никој случај не треба да го компромитира британското претставништво во Софија и 2) ние на Македонците не им даваме некои љуи про љуо во форма на некакво уверување во однос на нивните територијални аспирации".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Нивниот краен заклучок во однос на ова бил дека "изгледа скоро неверојатно дека Србите ќе се согласат да ѝ отстапат територија на Бугарија за која тие четирипати се бореа во 30 години; и последно, предлогот сигурно би предизвикал спротивставување на Грција".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Но тоа, според нив, ќе повлече со себе преместување на југословенско-бугарската граница од планинските меѓи во речниот басен; Југословените тоа ќе го сметаат како загрозување на нивната главна комуникациска линија со Грција и Солун; не е многу веројатно дека мнозинството од селаните ќе ја прифатат шансата да ја променат националноста, а исто така не е веројатно дека двете држави би го спречиле емигрирањето на населението кое го сметаат за свое, со резултат дека иредентизмот нема да биде отстранет".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Според неговите согледувања, од тогашното расположение меѓу политичките кругови во Бугарија, „четириаголникот Горна Џумаја-Разлог-Неврокоп-Петрич ќе биде дел од македонската држава“, додека проблемот со грчката граница, како што забележува М Вестерн, е многу чувствителен, и покрај тоа што никој не можел да го оспорува фактот дека зоната меѓу Лерин и Солун е „населена со Македонци, кои малку се разликуваат од нивните роднини северно од границата“, а „Солун е природно пристаниште на областа“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Во испратениот допис тие се осврнуваат на телеграмата на амбасадорот Рендел од 13 јануари 1941 година во која тој сугерирал дека Британците „би требало да ја употребат ‘Македонската револуционерна организација’“ и дека „сега тој е многу поубеден во својата сугестија отколку претходно“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Нивните села се концентрација на нечистотија и сиромаштија, дури и во поголемите села во долините каде што луѓето се во многу подобра ситуација".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Нејасното мислење за слободата, според него, добило конкретизирање со тоа што балканските нации „сакаат да ги тргнат народите и земјите на Балканот од дофатот и меѓусебното дејствување на империјалистичките сили, независно дали се од Оската или не“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Како целина, народот е многу необразован и некултурен.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Единствено Луис Адамиќ сметал дека „балканскиот дух избива во преден план и е многу поконкретен отколку што е обично“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Изненадувањето е многу поголемо кога во лицето на една старичка гледаш исчекување, а чекањето што е ако не е сигурност и неограничена надеж во постоењето?
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Признавам, и мене ми е многу интересна, а и дедо ми умее убаво да ја кажува.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Бреза во тој момент влезе во собата и кога ме виде дека плачам, ми се фрли во прегратка и почна да ме смирува: - Батенце, не плачи, мене ми е многу жал кога плачеш. Да не те боли нешто?
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Перса долго ги држи зборовите на малечката, толку долго што денот изврвува и стигнува Пелагија од работа и додека се пресоблекува и насекаде расфрла миризба од тутун, ѝ кажува дека малечката Пелагија е многу итра, дека зборовите се лепат за неа и ѝ будат секакви мисли, Вели со сукалото се сука пита, мазник, рашадија, а не живот! ѝ кажува Перса вртејќи се околу Пелагија додека оваа како пред сопствена мајка, ја фрла работната облека, ја открива својата стројна снага настегана во црниот комбинезон нудејќи се пред неа како нејзина ќерка без да насетува дека Перса токму како таква и ја гледа, и ломоти додека навлекува лесно фустанче на бела основа со сини цветчиња Ох, мајко Персо, сега таа е отворена за сѐ, нема нешто што не се лепи за неа, а смислата на сето тоа подоцна ќе го открива.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Митра се радуваше што Дончето ќе има простор да си игра, а од тука и не е многу далеку за до првото школо каде ќе мора да оди.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Тоа е многу сиромашен милет, не пис.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Ете, жива вистина, нели? Нивниот љубовен живот е многу бурен.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
„Штета што Бошко не е тука, да ѝ го каже и ова на Калија. А и за него ми е многу радост.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Се чудите зошто ви го велам тоа? Не е за чудење. Не чудете се. Причината е многу проста.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- Јас би сакал и понатаму да возиш возови. Тоа е многу убаво, - рече детето.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)