е (гл.) - пак (прил.)

— „'Шо дека ќе гледа? Не е пак Турчин та да ме стра од него?“
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ама сега е пак прашање дали он ќе кандиса на ваа работа.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Организаторската работа е пак работа, но не може да се рече дека е од тешките.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Земјата се сурива, калливите прсти ја гребат, торбичките се полнат и ортомата е пак нишка, оптегната меѓу нив и онаа бела виделина на излезот што единствено потсетува на животот и неговиот ден.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Моето дете е пак прецртано на списокот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сѐ што направивме е пак да нѐ затворат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Без брзање се исправи на нозе. Можеше засекогаш да ми ја затне муцката со удар. Од сеченото чело му протече крв.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Ти реков, тргај ми се од очи“, со изменет глас ме помоли и јас знаев дека е пак оној вчерашниот Онисифор Мечкојад што не простува.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Падна на ридот, еден штрк сонува брегови зелени. Му сѐ привидува дека е пак со јатата иселени.
„Слеј се со тишината“ од Ацо Шопов (1955)
А кога ќе погледнат пред зградата – тој е пак горе.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)