е (гл.) - право (прил.)

Што е право, идејата за Орденот беше на Донски. Тој си имаше убаво испланирано: првин, Татко подалеку од сиџилите, ама во бавен процес.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Од турско гледиште и не е право Македонците сите одред да се викаат „Срб-ѓаури”, зашто тие им се предадоа на Турците.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Аналогно на тоа, релативно лесно е да се предочи еден свет со еднаква плата за еднаква работа, со подеднакво споделени домашни одговорности, со исто толку жени колку и мажи во позиција на моќ, и др., и да се согледаат присутните нееднаквости како неподносливи за нашироко споделените интуиции за тоа што е право и правда.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Мојот пат е право пред мене преку сите оние деликатни кривини чие пронаоѓање е клучот за загатката.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
А мојот пат е право пред мене. Не во правците во кои ме заведуваат, по ќе оди толпата.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Што е право, тоа од атер за татко ми, со него Ризван бег беше бил во пријателство.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
По мала пауза, како да кажува некоја споредна работа, која сепак еве, од обѕири ќе ја спомне, рече: „И ти, Симон, што е право, поможи“.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
ТОМЧЕ: И него ќе го отепам, ако рече уште еднаш...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
СПИРО: Е, чорбаџи Томче, подека, не е право: не можеш на коњот, туку удри на самарот...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Во погледот можеше да му се прочита дека не му е право што му е откриено врталиште од друг – туѓ и непознат другар.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Сестрите, што е право, сѐ ми даваат што ќе побарам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Што е право, отпрво не ме бендиса, ама после, кога почна да говори за Илија... (Селман-ага пее под прозорецот на Антица): Антице, мори бела кадано, Идеш ли ќа се посвршиш: Бела ханума ќа бидеш, На меко диван ќа седиш, Жолти флорини ќа нижеш, На твое бело грло ќа редиш?...
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Ама мојот човек, што е право, беше човек на место.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Но ајде да бегам од оваа фрка Полиција можеби мене ќе ме брка Вистина е ова ништо не ве лажам Но само сон е право да ви кажам.
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
А откако остана несама Уља, скрпивме уште едно куќарче крај плевната. И цело село ни помогна, што е право.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)