е (гл.) - чисто (прил.)

25. Радев со својот “Movement Macedonien” мислеше да ја убеди Европа оти движењето е чисто македонско и нема ништо општо со Бугарија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Војната, ќе видиме понатаму, сега е чисто внатрешно прашање.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
И обајцата беа согласни со тоа дека во лексичкиот фонд на секој природен јазик постојат домашни и заемени зборови зашто не постои јазик во изолација, не постои јазик кој е чисто свој.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Она бела кошула свети од белина, сѐ е чисто пречисто а најчиста ѝ е душата.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
А мене види ме: фустанот валкан, испартален, косата бушава, дури и лицето не ми е чисто. Немам ни чорапи, ни кондури.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Како што ме знаеш педантен, јас би сакал веднаш сето тоа да е чисто, прибрано, а тоа сè уште не е можно.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Не ги трујам со апчиња, сѐ е чисто и не е прскано. Дојди да видиш во задниот двор“.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Таков е тој, за него сѐ да е чисто, сѐ на свое место и сѐ на време.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
ТОМЧЕ: А мене ми се слатки и нејзкните нокти!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Мала дигресија. Толку е чисто и скоцкано, да по улиците и парковите не можеш да најдеш ѓубренце.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
— Нека дојде тој, вели, ако му е чисто.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Би рекол дека тие се најчисти, најубави желби, како што е чисто и детството.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Сѐ е избистрено, сѐ е чисто: и тагата, и радоста а и она, другото, што сега засега се држи за раката на рамнодушноста.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Речиси сите списи од креденците и полиците се валкаа по паркетот а одвреме-навреме, на вратата од кабинетот на директорот или дури таму негде кај прозорецот низ кој пред малку беше влезен Величковски ќе се појавеше некое од божемните привиденија и со отсечен глас ќе објавеше дека во Секретаријатот сѐ е чисто, или, дека во Архивата ниту еден лист не е веќе на своето место.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Се смалува и го снемува. Гледам јас по него и си мислам: овдека нешто не е чисто. Со отсуството негово.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)