е (гл.) - или (сврз.)

Замолче и пак продолжи. И гласов што ми се поткажува, божји глас е или е на сатаната?
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Но, не баш дух, бидејќи овој е премногу интелектуален за вкусот на поголемиот дел од една генерација скептична спрема „профаното” рационално мислење а склона да верува во квазимистичната моќ на интуицијата и екстазата, туку повеќе „душа” - орган на некој неодреден начин поврзан со „духот”, но, за разлика од него, благородно усидрен во чувството, коешто е или нурнато во сепроникнувачкиот elan vital a la Bergson, или е во дослух со севкупниот Космос, односно со вечноста, така што овој експресионистички орган - духот или душата - во секое време има, под услов доволно да е огнен, непосреден пристап во бесконечното.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Тој треба да е или ѓавол или да има крилја - претпоставуваше солунскиот валија3).
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Не знаете дали ќе ве накалат на виљушка или ќе ве фрлат на кучињата. Хе- хе. Така е или не?
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
И затоа селаните често беа во недоумица: машко ли е или женско?
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Ја гледа Глигор и не знае сон ли е или јаве.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
По гласот Мече позна дека тој е или негов врсник или малку постар од него.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Го разгледував скришум и размислував за промената кај него, пораснат ли е или ослабен?
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Таа е или не е таа?
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
III. Одредуваме католичката, апостолската и римската вера повторно да биде воведена и воспоставена во сите краишта и места на нашето кралство и земјите што ни се нам покорни, каде што беше нејзиното делување прекинато, и затоа така мирно и слободно ќе се изразува без каква и да е тешкотија или пречка... okno.mk | Margina #32-33 [1996] 94 (...)
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
II. Им забрануваме на сите наши поданици без оглед на нивната положба или професија да го оживуваат споменот, да се напаѓаат, да се навредуваат, да се караат и да се предизвикуваат еден со друг со префрлања во однос на она што се случило, без оглед на причината или околоностите, да се расправаат, да се оспоруваат, караат, засрамуваат или навредуваат со дејства или со зборови; нека се совладаат и нека живеат заедно како браќа, пријатели и сограѓани, а кршителите ќе бидат казнети како кршители на мирот и нарушувачи на јавниот ред.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
И на нашите највисоки државни тужители, ниту на кое и да е друго јавно или приватно лице тоа нема да им биде возможно или дозволено, кога и да е или во каква и да е прилика тоа да се спомнува, обвинува или прогонува на кој и да е суд или судска власт.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)