живее (гл.) - еден (зам.)

Во јазикот има одделни гласовни знакови или зборови за сите мисли, чувства и желби на еден човек, затоа јазикот на еден народ е негово духовно богатство и наследство во кое се заклучуваат отпечатени во гласовни знакови или зборови сите народни мисли, чувства и желби со коишто има живеано и живее еден народ и коишто се предаваат како нешто свето од едно поколение на друго.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Беше еден мост. Под мостот течеше река. А во реката живееше една риба.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Крај брегот на Топлото Море живееше еден пребогат човек по име Мегалон.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)